شوهرم تک پسره توی ی ساختمون با مادرشوهرم زندگی میکنیم خسته شدم احساس میکنم اصلا مستقل نیستیم هرجا میریم میفهمن ،هرکی میاد خونمون میفهمن ،بیشتر جاها باید با اونا بریم اگه نریم ناراحت میشن ،هر روز باید اونجا بریم یا حداقل ی روز درمیون
مادرشوهرم همیشه تو حرفاش تیکه میندازه یا غیر مسقتیم دخالت میکنه و نظر میده که چیکار کنیم چیکار نکنیم
سر اینا هر روز با شوهرم دعوا دارم
خونتونو جدا کنید راه دیگه ای هم نیس
باورم نمیشه تو نی نی سایت میبینم خیلیا هنوز با مادرشوهر زندگی میکنم پس چرا اطراف ما یه نفرم نیست با مادرشوهر باشه
انشالله که به زودی مستقل میشید
حق باتوئه از اول رو دادی رفتی قاطی شدی باهاشون عادت کردن فضولی کنن ،رابطرو کمتر کن خیلی سخته ولی باید کمتر کنی وگرنه هر روز پررو تر میشن ،من حتی به پدر شوهر مادر شوهرم بابا و مامان نمیگم اسمشونو میگم با خانم و اقا
والا برای ما چهار تا پسر یه دختر داره تو یه خانه نیستیم آمار همه چیه و همه کس داره
وخدا سررا آفرید روی گردن باشد نه در .... دیگران
ما طبقه بالاشون هستیم اینا دیگه خیلی پرو ان ی بار که با شوهرم دعوام شده بود مادرشوهرم از فرصت استفاده کرد و گفت ما همین ی دونه پسر رو داریم از اول گفته بودیم باید همیشه پیش ما باشه در صورتی که دروغ میگفت اصلا همچین چیزی نگفته بودن
