من تو مهمانی ها
اگر فقط خودم باشم و خواهراش نباشن همه کارهای پذیرایی رو انجام میدم.نهایتا ظرفها رو جمع میکنم.
اگر خواهرشوهرا باشند.من فقط چای میگیرم.و استکانها رو جمع میکنم.
موقع شام خانوادگی تو انداختن سفره و جمع کردنش کمک میکنم.
اگر ببینم مادرش چایی اورده بهمون بگیره بلند میشم و خودم چایی تعارف میکنم.
همین
دقیقا.قبلا هر کار میشد از من انتظار داشتن و نمیرفتم هزار تا حرف پشت سرم بود.الان وقتی جرات نمیکنن چیزی بگن.تو هیچ کاری هم کمکشون نمیکنم.مثل مهنون میرم و میام بخدا احترامم صد برابر شده.مثلا یه لیوان بردارم ببرم اشپزخونه مادرشوهرم هزار بار میگه دستت درد نکنه عروس گلم😁😁
دوستم من خودم رو ازشون جدا کردم.درسته ارامش دارم و نیش و کنایه نمیشنوم ولی مثلا بارها شده خواهراش تو دو ساعت خونشون بودیم یک کلمه با من حرف نزدن.دوتایی باهم بودن.یا همه سرشون تو گوشی.ولی خانواده خودم اصلا اینطوری نیستن.همه با هم حرف میزنن.
مامانشم فقط تو اشپزخونه است ظرف نیشوره.میوه میاره میبره.این دخترا پا نمیشن.بعد میاد پیش من میشینه من تنها نمونم
دلم میگیره.میگم شاید من ازشون کناره گرفتم بخاطر همینه.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
