میخوام چیزی که ماه هاست آزارم میده رو بگم

سلام دوستان عزیز من چند ماهیه کار نمیکنم از اول هم رفتم سرکار دوس نداشتم هیچ کدوم از مریضام فوت بشن تمام تلاشمو میکردم حداقل زیر دست من فوت نشن یا موقعی که تو شیفت منن اتفاقی براشون نیوفته ولی متاسفانه یکی از مریضام که یه خانم مجرد سن بالا بود و پیش برادرش زنگی میکرد با کارکرد قلبی پایین و دیابت کنترل نشده با علائم تنگی نفس تو شیفت من ادمیت شد من اون شب تا صبح بالاسرش بودم دائما وضلیتش رو کنترل میکردم با پزشکش در ارتباط بودم داروییکه واسه بیماریش تجویز شده بود تو بیمارستان موجود نبود دائما به همراهش میگفتم تهیه کنن یا حتی قرصا و داروهای خود بیمارو از خونه بیارن ولی همراهای بیمار آگاهی لازم رو نداشتن و در نهایت موقع تحویل شیفت بیمار اکسپایر شد وضعیت بیمار و نگاهاش و یادش رهام نمیکنه با اینکه مدت هاست کار نمیکنم همش خودمو مقصر میدونم از فکر کردن بهش قلبم درد میگیره همکارای کادر درمان یا افرادی که تجربه دارین میشه کمکم کنین ؟فک کنم دچار ptsdشدم به شدت وقتی یادش میوفتم اضطراب و استرس میگیرم