کسی اینجا هستش که مامان و باباش بین بچه ها فرق مشهود بذارن؟ من واقعا دیگه دارم اذیت میشم
واسه خواهرم ماشین خوب طلای سنگین گوشی خوب و انداع کلاس ها و بیرون رفتنا و بریز و بپاش و...همه چی میخرن اما انگار نه انگار منم آدمم!
مگه آدم متاهل میشه دیگه بچه پدر و مادرش نیست؟ چرا من مجرد بودم یک دهم این هزینه ها رو واسم نکرد و کلی هم اذیت شدم...قرون به قرون زندگیم پا خودم بوده بعد واسه خواهرم که تازه ۱۸ سالش شده دیگه دارن ۲۰۷ میخرن...واسه خواهرم خوشحالم اما چرا من نه!!!! تازه من درسم خیلی بهتر بود بدون اینکه کلاس برم یه رشته عالی قبول شدم. تیزهوشان هم بودم از راهنمایی که اصلا هزینه ای نداشت ولی این خواهرم از اول غیرانتفاعی بود...
کل تحصیل من از ابتدایی تا اخرش اندازه قاب ها و گلس گوشی خواهرم هزینه نداشته...تازه همیشه غم و غصه و مشکلی هم دارن میان پیش من. آخه این چه وضعشه
چه جوری عنوان کنم که به عنوان حسادت برداشت نشه؟
