پول شوهرتو توی جوب میندازی
و بعدا میمونی در حسرت رفاه و سرمایه بالاتر
میبینی کوهی از پارچه های کهنه خریدی که فقط باید بندازی سطل آشغال در صورتی که میتونستی باهاشون سرمایه گذاری کنی یهو به خودت میای که وای چقدر عقب موندم از بقیه هیچی سرمایه و همشو خرج کردم
سرمایه داشتن توی دنیای امروز روی شادی و دل زنده بودن و خریدن آبروی خودو و خانواده ات و فرزندانت در همه لحظات زندگی تاثیر داره
آینده معلوم نیست چی پیش میاد
حضرت علی (ع) هم به پس انداز کردن برلی روز مبادا سفارش کردن
حالا برای شما که هیچی شما که میگی حتی همسرت از خودش میزنه و وسیله مورد نیازشو نمیخوره چون پولشو داده به شما و شده سرمایه برای کسی دیگه مثل لباس فروشی که ازش خرید کردید
اگه برا خودتون قانون بزارید که هر چند ماه از پول ریخت و پاش لباس جمع میکنم و به جاش سکه طلا میخرم برای آینده خودمو و همسرم اونوقت عادتتون رو ترک میکنید