سر ی مسئله کوچیک یک هفتست باهم حرف نمیزنیم سر اینکه پنجشنبه که قسمت آخر برنامه بود بهم گفت پاشو آماده شو بریم خونه دوستم.منم گفتم میخوام فینال برنامه رو ببینم بذار بعدش بریم چند بار که گفت منم عصبانی شدم گفتم مییخوام تلویزیون ببینم اصلا نمیام
دیگه به دوستش اسمس داد که امشب دیروقته نمیایم حالا ازونشب باهام حرف نمیزنه منم باهاش حرف نمیزنم
اعصابم خرده از اینکه اگه خودش میخواست ببینه اشکال نداشت و دیر نمیشد و اینا ولی چون من میخواستم ببینم دیگه به آقا برخورد
منم اینطوریم که بحثمون رو به کسی نمیگم تو خودم میریزم
شوهرمم کارش اینجوریه که ظهرا فقط یکی دو ساعت خونست بعدش باز میره تا یازده و نیم شب میاد
خونمونم از مامانم اینا دوره و نمیتونم برم سر بزنم
دیگه کلافه شدم از تنهایی و بی همصحبتی حالت عصبی پیدا کردم نمیخوامم خودم برم با شوهرم آشتی کنم که پررو بشه🙄
بیشترم از این عصبانیم که شوهرم اصلا فکر نمیکنه یک هفته من تو خونه تنهام،بخاطر کار این آقا برداشتم اومدم توی این محله با این فاصله از خونه مامانم،میدونه هم من با کسی درددل نمیکنم اما اصلا به روش نمیاره
