از دوستام خیلی ضربه خوردم ولی فکر کردم حداقل خانوادم دوستم دارن وقتی که بابام کتکم زد و مامانم همه وسایل مو شکوند فهمیدم هیچکس واقعا دوسم نداره چه تو اجتماع چه تو خانواده همش ضربه میخورم دیگه ناامید شدم
تو زندگی هر کسی یه برهههای سخت و حساس هست عزیزم. به این فکر کن که تو توی این رنج تنها نیستی. خیلیا بودن با شرایط بدتر از تو ولی گذر کردن و روزهای ستخشون رو پست سر گذاشتن و روی خوش زندگی رو دیدن. اول جوونیته و مطمئن باش روزهای خوبی در انتظارته. اگه شرایطش رو داری از یه روانشناس چه حضوری چه آنلاین کمک بگیر
عزیزم تو سن حساسی هستی این مشکلات واسه همه هست حتی بدتر سعی کن قوی باشی زندگی پستی بلندی زیاد داره اینچیزایی گفتی صدبرابر بدتر برای من پیش اومده همسن توهم بودم زیاد ازین فکرا کردم ولی تو باید تو زندگی مبارزه کنی بقیه بفکر خودشونن تو هم بفکر خودت باش برای خودت تلاش کن یه روز به همین روزات میخندی