بچه ها بعد دوازده سال تونستیم یه خونه بسازیم ،و بیایم شهر خودمون،همسرم یه نجاری زد آخه نحاره،تو شهرمون یک سال کار کرد هیچکس پول نمی‌داد یا اگه میداد نصفه نیمه میداد،همسرم یه شریک داشت اون هی شل میگرفت برای پول گرفتن آخه تو شهرمون همه فکو فامیل اون مرده بودن،اخر سر یه سال نشد جمع کردن نجاری رو،و ما باز دوباره باید بریم شهر دیگه و اجاره نشین باشیم،خیلی اعصابم خرابه،اخر همین ماه باید بریم،از یک رو خوشحالم که میریم باز کنار هم،از یک رو دلم برای خونم تنگ میشه،بازم اجاره نشینی،هی خدا
نمیشد شوهرت کار دیگه شروع کنه توام کنارش باشی و کار کنی ولی خونتون بمونید ؟
چرا میخوایین برین شهر دیگه؟
نمیتونه همون شهر خودتون یه مغازه اجاره کنه؟
بفروش شهر دیگ بخر
هرجا میری کنار همدیگه دلتون شاد ،رزق و روزیتون سرشار و لحظه هاتون پراز آرامش و سلامتی
شهرای کوچیک و روستا که همه همو میشناسن همینه، زورشون میاد پول بدن.بابام یه مدت رفت تو آژانس کار کنه این همه مسافر میبرد اینور اونور، نصفه شبم زنگ میزدن. بعد نصفشون پول نمیدادن میگفتن بعد میدیم، هیییییچ. پول ندادن آخرش دیدیم صرفی نداره دیگه نرفت
خونه رو دوست ندارم اجاره بدم،خودمون تعطیلات میایم،اخه مادر شوهرم و خونه پدریم همچین از بودنمون استقبال نمیکنن،همه انقدر نوه نتیجه دارن که حوصله خودمم جیغو داد بچه نمیگیره،خونم هنوز تو کاریش کامل کامل نبود تعطیلات می اومدم خونه خودم،راحت ترم،اب دادن که برادر شوهرم نزدیک ماست،بخاطر اینکه تو باغچه سبزی بکاره ب درخت ها میرسه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
