حالم بده دلم هیچی نمیکشه بخورم
از همه چی بدم میاد
ده هفته ام
از خونوادم دورم
سر ی مسائلی خونواده ها چندساله قهرن
خونوادمم رفت و امد ندارن
همسرمم بخاطر مادرش ک ی عمل کرده رفت شهرمون ک حدودا ۱۰ ساعتی فاصله داره با ما
منو دخترم تنها تو شهر غریب موندیم
اگه از خدا نمیترسیدم و بخاطر بچه هام نبود میگفتم خدایا راحتم کن
ی روز خوش ندیدم
هیچکسو ندارم
مادرمو حلال نمیکنم هیچوقت
هرجا ک بودم ب دادش رسیدم
پناهش بودم
پناه همه بودم
اما رها شدم
مادرت نمیدونه که بارداری؟!
دلم میخاد گازو باز بزارم هر سه تامونو خلاص کنم
خسته ام از صبوری
مادرت میدونه بارداری
کاش تو هم با شوهرت میرفتی
الان هورمونات به هم ریخته حس بد داری منم همینجور بودم الان دخترم یک ماهشه و من هنوز افسردگی دارم 😔 جاییم ندارم برم
همه این موقع ها ادمو ترک میکنن منم مث شمام حتی رفیقای جون جونیمم زنگ نمیزنن حالمو بپرسن
محتاج همه شدم..ولی دارم براشون دنیا یه جور نمیمونه بلاخره حال ماهم خوب میشه به خودت تکیه کن گلم. خدایا کمکمون کن این روزا بگذره 🤲🤲
