شروعش از نه سالگی بود همون موقع که ریاضی رتبه آوردم از همون موقه بهم گفتن خانم دکتر بدون اینکه بفهمم چی شده افتادم توی مسیر بدون اینکه خودم بخوام باید بهترین می بودم چشم باز کردم دیدم تیزهوشانم و بعد اون تجربی منی که عاشق ریاضی بودم..اینقدر بهم گفتن که مثل یه عروسک فقط کنترل میشدم هیچوقت علاقم رو نفهمیدم همه اطرافیان هم میگفتن این تیزهوشه حتما باید رتبه کشوری عالی بیاره منی که از همه بریده بودم دوسال دبیرستان ول کردم درسو سال آخر یهو به خودم اومدم و گفتم حداقل نتیجه بگیرم اما لا اینکه تلاش کردم فایده نداشت هوشم بدرد نخورد چون تکرار و مرور مهم بود الان که اینجا نشستم احتمالا پدر و مادرم ازم متنفر شدن که این عروسک دیگه عروسک خوبی نیست ..تو اتاق تنها نشستم توی گرما گریه میکنم خسته شدم ناراحتم چرا نتونستم حرف رو حرفشون بزنم و چرا اینجوری کارم تموم شد
میشه ناپدید بشم ...
