با همسر سابقم چند سال همکار بودیم اوایلش که رابطمون عادی بود بعد بهم نزدیکتر شدیم و بعدش تصمیم ازدواج گرفتیم. میخوام ماجرا رو بگم و اشتباهات و بعضی تجربه ها رو که هم برای اونایی که در شرف ازدواجن هم اونایی که تصمیم به جدایی دارن شاید راهنمایی باشه
ما هر دو رشته مهندسی خونده بودیم دو تا رشته مختلف ولی حقوقمون تقریبا یکی بود ونسبتا بالا بود هر کدوم دوره مجردی یه آپارتمان از خودمون داشتیم و پس انداز خوب داشتیم.همسرم چند سال قبل یه ازدواج ناموفق داشته بود که در حین عقد طلاق گرفته بودن و از همون اول که همکار شدیم برام ماجرا رو گفت و عنوان کرد علت جدایی شون خیانت زنش بوده و اینکه ایشون از زنش شکایت میکنه ولی چون اثبات نمیشه زنش میره از ایشون شکایت تهمت و افترا میکنه یه داستانی هم گفت که برادر زن سابقش حکم جلبشو میگیره و .. من چون اون زمان رابطه خاصی نبود بینمون پیگیر نشدم و از اون موضوع هم ۴ سال گذشته بود . خودشم بچه طلاق بود پدر مادرش سر اعتیاد باباش وقتی ایشون ۱۳ ساله بوده جدا شده بودن و من بنظرم ایشون پسر باعرضه و باهوشی بود که تونسته بود با اون وضع بدیکی از بهترین دانشگاه ها قبول بشه و جای خوب کار کنه و زندگیشو بسازه از حرفاشم احساس نکردم بچه ننه باشه و تحت نفوذ شدید مادرش باشه و چون چند سال دور از شهرشون دانشجو بوده و کار کرده خیال میکردم اگر هم وابسته بوده بند نافش بریده شده
گاهی هم رفتارای عصبی ازش میدیدم ولی میذاشتم بحساب اینکه کارمون خیلی پر استرس بود ولی هرگز رفتار پرخاشگری ازش ندیدم
