گاهی دلم براشون تنگ میشه داغون میشم 💔

 دوستای صمیمیم رو چند ماه پیش از دست دادم ۱۰ سال رفاقت و دوستی  یهو تموم شد رفت...ما ۶ تا دوست صمیمی بودیم از دوران دبستان همیشه با هم بودیم با هم بزرگ شدیم مثل خانواده بودیم پارسال یهو دیدار  و بیرون رفتن کمتر شد   تو گروه کم حرف میزدیم انگار حرفی برای گفتن نداشتن دیگه برعکس من که هنوز مثل قبلنا بودم خیلی ناراحت بودم که اینجوری شدیم  حتی تولدم یادشون رفت( تولد برای ما مهم بود هیچکس فراموش نمیکرد )  خلاصه منم بعد یه مدت تلاش بیهوده برای برگشتن به صمیمیت قبلی دیگه حرفی نزدم پیام ندادم حس میکردم مزاحمم  الان یک ساله که هیچکدوم نه زنگ زدن نه پیام دادن انگار که اصلا من وجود نداشتم نیومدن بپرسن کجایی زنده ای ؟ 🙂 هیچییی اصلا به روی خودشون نیاوردن که چرا من یکدفعه ساکت شدم  ...هزار بار خواستم برم پیام بدم ولی نتونستم خیلی دلخورم که اونجا هیچکس به اندازه من برای این دوستی ارزش قائل نبود و هیچکس جدی نگرفته بود خیلی راحت گذشتن رفتن همه شون دوستای جدید پیدا کردن استوری هاشونو میبینم فقط من هنوز تو اون نقطه موندم