به هر بهانه ای میره اونجا
هر بار بره بیرون حتما دوساعت سه ساعت یا بیشتر میره اونجا بعد با زنگ و زور من برمیگرده خونه اش
دیروز رفته بود امروزم به بهانه ای رغت بیرون ولی دیر کرده میدونم اونجا رفته حتی میشینه نهارشم میخوره گاهی
چیکار کنم ۶ ماهه عروسی کردم همش به امید اینم که تا یکسال درست بشه چطوری برخورد کنم این عادتشو ترک کنه
شوهر منم همینه تک پسره و دهن لق همه آمارم کف دست خواهر مادرشه ازش بدم میاد
عزیزم تازه ازدواج کردی
این موضوع طبیعیه
مدام جلو رفتنش نگیر
دفعات بعدی بهش بگو با شما بره
بگو من تنهام
مگه بیکاره یعنی سرکار نمیره
خاک‌تو سرشون همه مثل همن
توام برو کلاس.باشگاه.خونه مامانت و اینور اونور نشین خونه منتظر اون.اصلا هم زنگ نزن و نگو نرو.ببینه به تو خوش میگذره و برات مهم نیست کمتر میره.یکم سرد رفتار کن بین حرفاتم مثلا بگو از مردای بچه ننه خوشم نمیاد شاید یکم بهش برخورد
تنها نمون
برو خونه مادرت فامیلات یا گردش و باشگاه
وقتی میاد سرد رفتار کن
ننشین غصه گلوله کن بیشتر اذیت بشی اونم‌خوش خوشانش باشه
میدونم
منم همسرم همینجوری بود
تازه خرید های خونمون هم با خواهرهاش می‌رفت انجام میداد
بعد از چندین ماه تازه متوجه حرفم شد که منظورم چیه
الان من مریض باشم یا مشکلی داشته باشم بهش بگم خودت تنها برو نمیره میگه من عادت کردم با تو برم
شوهر منم اینجوری بود .حتی میخواستیم بریم ی جایی مامنش رو هم میبردیم یا مثلا مامانش یا باباش تو خونه تنها بودن حتما ما باید میرفتیم پیششون تنها نباشن.
الان دیگه اونجوری نیست تقریبا یک هفته است باباش گفته بره انجیر بچینه نرفته .میگه حال ندارم .
از من یاد گرفته من زیاد اهل زنگ و مهمونی نیستم .
