وقتی بچه م به دنیا اومد کرونا بود و ما اصلا با هیچکس در رفت و آمد نبودیم من خودمم اصلا تو باغ نبودم که باید با بچه صحبت کرد و حرف زدن رو یادش داد می گفتم خودش یاد می گیره و خدا رو شکر که آرومه و هیچی نمیگه. از طرفی هم اشعار انگلیسی براش میذاشتم که یاد بگیره نمی دونستم باعث تاخیر گفتاری میشه. یه دوره ای هم روح و روانم بهم ریخته بود چه جنگ و دعواهایی که تو خونه داشتیم چه دادهایی که زدم و چقدر بچه ترسید و ...
حالا نتیجه ش این شده که بچه م خیلی کم حرف میزنه و مدام می برمش گفتار درمانی با هزینه بالا و دست تنها. زود هم قهر می کنه و حساس و زودرنجی.
بدون اینکه بدونم در حقش بدی کردم و با زندگیش بازی کردم پشیمونم
