سلام عزیزان دختری قبل ازازدواج مان به شوهرم ابرازعلاقه کرده بودازطریق واسطه وباهم دوست شدن .اماخانواده دخترقصدنداشتن دخترشون راشوهربدن تابعدازدانشاه.بعدماکه خواستیم ازدواج کنیم دختره خیلی فتنه انداخت وتلاش کردماراازهم جداکنه سمت شوهرم موفق نشدامامن میخواستم بخاطرحرفهاش بهم بزنم .حالافهمیدم بااصراربه اینکه بامن باش تافاموشت کنم بعدازازدواج من باشوهم بوده .شوهرمن هم ادم ساده وخجالتی واصلانه گفتن بلدنیست من ۱۲سال ازدواج کردم وکامل می شناسمش میگه نمی دونستم چی بگم فقط تلفنی بوده وگاهی سرکوچه امدیگررادیدن به درخواست دخترکه این هابرام ثابت شد.دختره حالاازدواج کرده وگفته شوهرمن اونوول نمی کرده که رودرروکردم وثابت شدهمه چی ازطرف اون بوده حتی درنبودمن خانه امده وبه شوهرم گفته بیاتوبغلت ارزودارم بخوابم .حالازورم میگیره باابروی من بازی کرده درسته گفت دیگه سمت زندگیت نمیام ولی تا۸سال بوده چراتاوانش رامن وبچه هام داریم میدیم چون من دیگه بریدم وقتی فهمیدم وشوهرم هم دعواکردم وبیرونش کردم حالااون سرخوش زندگی کنه وشوهرش ندونه
دقیقا یه حس و شرایط مشابه شما رو دارم عروس خاله شوهرم اومدوسط زندگیم با شوهر بی لیاقتم ریخت رو هم آخرش بین فامیلت آبروی من و زندگیم رفت دختره موند سر زندگیش مادرشوهروخواهرشوهرش نذاشتن به گوش شوهرش برسه انقدر وقیحانه ازش طرفداری کردن الان یه سال گذشته و من اون آدم سابق نشدم ولی هردفعه اومدم انتقام بگیرم به شوهرش بگم یه جوریخودم قرق لجن شدم یه بلایی به سرم اومد که فکرانتقام از سرم بیرون میرفت نمیدونم چه حکمتی بود
دیروز شنیدم که حاملس کل روزم تخمی شد که چه قشنگ حال و احساس منو نابود کرد و خودش سر زندگی و عشق و حالشه هیچیشم نشد
ولی محاله یه روز بگذره و هزار تا خیال از سر من نگذره که چجوری پیش شوهرش رسواش کنم
دقیقاباتمام وجودم درک کردم چی میگی منم دخترعموشه .خواهرشوهرومادرشوهربامن دعواوازش حمایت کردن که به گوش شوهرش برسونی خودت می دونی واینا.والان من یکساله فهمیدم به خداهرروزبهش فکرمی کنم وداغون حوصله بچه م ندارم بچه م بیچاره همش میگه مامان من ناراحتت کردم زندگیم داغونه خودم افسرده وبی حال .اونوقت اون سرزندگیش تویه جشن دیدمش شادوشنگول می رقصیدانگارمن اون کارهاراکردم دلم می خوادهمونطورکه من به زندگیم بی اعتمادشدم شوهرش رابهش بی اعتمادکنم ولی نمی دونم چرامی ترسم
