سلام خانوما.میخواستم تجربه‌ی خودم رو در اختیار کسانی بزارم که ممکنه استرس داشته باشن و سوال براشون وجود داره.من کلا نزدیک ۱۵سال هست که رشد دندون‌های عقلم شروع شده،چندین سال لثه‌ی یه مقدار متورم میشد و حس میکردم که دندونهام دارن به لثه‌م فشار میارن که بیان بیرون.و هربار با آدامس جویدن یا فعالیت زیاد ارواره‌ها این فعالیت شروع میشد.کلا من فک کوچیکی دارم و دندونهام جای زیادی برای رشد نداشتن.بالاخره قسمت اعظمی از دندونهام از لثه خارج شد،تا اینکه چند شب پیش یک طرف صورتم دردش شروع شد و من فکر کردم بازم مثل همیشه یه درد آروم هست که میاد و میره غافل از اینکه این درد چند شب ادامه پیدا میکنه و و بالاخره قسمتی از لثه‌م که دندون زیرش گیر کرده بود عفونی شد.سه روز آموکسی سیلین ۵۰۰و مترونیدازول ۵۰۰استفاده کردم ولی بی فایده بود و طوری شد که گوشم هم کیپ شد.بالاخره دلم رو زدم به دریا و رفتم مطب یه دندونپزشک معروف
بله پزشک خیلی مهمه
خب
وقتی رفتم اونجا بهم گفتن که دکتر خودش نیستش و با وقت قبلی جراحی انجام میدن ولی کسی رو نائب خودشون در مطب دارن.منم گفتم خب پس حداقل ویزیت شم و عکس opgبگیرم فعلا ببینم عفونتش خطرناک نباشه و بعدا میام برای جراحی.
خب بعد چیشد ؟
منم ی دندون عقل خوابیده داخل لثه دارم چکارکنم همه دندونامم کج کرده
سریع باش
وقتی رفتم داخل پزشک به نسبت جوون بودن و عکسم رو که دیدن گفتن میتونم الان جراحی شم.منم با ترس و لرز قبول کردم.رفتم برام دوتا آمپول بی‌حسی تزریق کردن و خب عمقش زیاد بود و درد داشت. بعد که لثه و یک طرف لبم بی‌حس شد.اومدم بالای سرم
دندون عقل در هر صورت باید کشیده بشه ؟
من به شدت آدم ترسویی هستم و چون پزشک رو نمیشناختم و خیلی جوون بود فوق‌العاده ترس داشتم.دکتر هم فشار میاوردن به دندونم ولی مرتب میگفتن که از صدای دستگاه نترسم و اگه صدای شکستن دندون اومد نگران نشم ولی چون ریشه دندونم سفت بود پاهام خودبه خود میلرزید
لایک کن
از طرفی یه دفعه دستیارشون گفتن که بچه‌ها با دکتر(صاحب اصلی مطب)یه تماس تصویری بگیرین ببینیم چیکار میکنن.من اینجا دیگه خودم رو باختم مدام تو دلم خودم رو سرزنش میکردم که دیدی الان کارت اورژانسی میشه و خود دکتر اصلی باید پاشه بیاد بالای سرت و الان کارت میکشه به بیمارستان و آنقدر خون‌ریزی میکنی تا بمیری
پاهام هم مدام میلرزید ولی خودم رو مجبور میکردم تا دهنم رو تا آخرین حد باز نگه دارم تا حداقل دکتر تمام زور خودش رو وارد کنه و بتونه ریشه رو بکشه،ته ته لثم فشاری که به ریشه میومد رو حس میکرد ولی خارج نمیشد،یه صدای کوچیکی هم از شکستن دندون می‌شنیدم ولی استرس اصلی من جوون بودن پزشک و سفتی ریشه‌دندونم بود.از طرفی دندونپزشک مدام میگفت کاش فلان وسیله رو به جای این یکی بهم بدین و سه بار هم جابه جا شدن و وسیله که عوض میکردن من خیلی استرس داشتم میگفتم خدایا کاش کسی داخل پیشم بود
