لطفا راهنمایی کنید
دختر خانم چهل سالشون هست و مجرد هستن
خواستگارشون گفته
دوستشون داره ولی نمیتونه این مسئله رو نادیده بگیره که فرزندی از خودش داشته باشه.
لذا به دختر خانم گفتن
من آرزوم هست بچه داشته باشم.
و اگه شما نتونید بچه بیارید من نمیتونم این مسئله رو ندیده بگیرم
حتی توی شروط عقدنامه ازدواج این مسئله قید شده
اگه مثلا مرد نتونه بچه بیاره، زن حق داره طلاق بگیره
این اقا پسرم میگه همونطور که شما حق دارید بابت بچه نیاوردن من، طلاق بگیرید
منم حق دارم اگه شما بچه نیاوردید طلاق بدم بدون پرداخت مهریه....
و البته چون شما رو دوست دارم اگه شما طلاق رو دوست نداشتید، حداقل باید به من اجازه بدید زن دوم بگیرم تا از اون بتونم بچه دار بشم.
خوب به نظرتون توی این سن ۴۰ سال که مجرد موندن
چه کار کنن؟
قبول کنن یا رد کنن؟
