انقدر دلم میگیره ها با شوهرم‌مثل موش و گربه ایم همش سر چیزای بیخود باهم بحثمون میشه مشکل اینه که انگار مجبوریم بهم یاد آوری کنیم دیدی اونسری من اینکارو کردم تو چیکار کردی هر روز حسم‌رو بیشتر دارم نسبت بهش از دست میدم این‌مدت هم اون تو فشار روحیه هم من بابا مریض شد دو تا عمل سنگین انجام داد دو هفته رو زمین موند من با یه بچه ۹ ماهه همه کارارو کردم اخلاق بابام بد شد همیشه هم برای اینکه شوهرم منتش سرم نباشه پا به پای اون تو زندگی قدم گذاشتم که اخر بگه برابر با هم هزینه کردیم من واقعا ازش بیزار شدم خیلی خسته م دلم می خواد ول کنم زندگیمو ولی دلم به حال پسرم میسوزه
شاید چشم خوردی
شایدم نیاز به مشاور دارین
منی که بچه ندارم وتو شرایط لدتر از تو موندم ونمیتونم برم
کاش قبل بچه دار شدن این تصمیمات رو میگرفتین
منم کلی با شوهرم مشکل دارم
ولی تصمیم گرفتم درستش کنم نه اینکه بزارم برم
اخرین تاپیکم رو بخون
ببین خیلی سخته . میفهمم...این که مدام دنبال این باشی که خودتو ثابت کنی یکم ناراحت کننده است
تو زندگی مشترک نباید من وجود داشته باشه
باید زن و شوهر«ما» بشن
نه اینکه منت بزارن سر هم
اما از حقت دفاع کن
اجازه نده سرت منت بذاره
سعی کن هر روز سوره طلاق رو بخونی
به نیت خوب شدن رابطت با همسرت
خیلی باهاش صحبت می کنم اما می دونی انگار همش دنبال اثبات اینکه یه ایراد از کارم در بیاره باشه همه زندگیم استرس اینه که نکنه یه چی جوری باشه که حرفی بهم بزنه خیلی مرد خوبیه ها اما در کنارش خیلی بی شرفه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
11 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
