والا سن ادم از ٢٥ كه ميره بالا استرس ازدواج مي افته به جونش
منم همين بودم
الان سه ساله ازدواج كردم و يه بچه دارم
ولي ميدوني همش فك ميكنم كاش مجرد بودم
ازدواج فقط و فقط دوران اشنايي و سال اولش خوبه
بعدش مسئوليت و بچه داري و همش از خود گذشتنه كه واقعا نمي ارزه و اينا رو صادقانه كسي به ادم نميگه
انقدر كلافه م از زندگي متاهلي و بچه داري كه همش ميگم بزنم زير همه چي و جدا شم كه بتونم راحت زندگي كنم
همسرم ادم خوبيه ولي از نظر جنسي خيلي خيلي سرده
تمام فكر و ذكرش درامدشه و ارزوهاي دوران كودكيش و داشتن دو تابچه
لااقل تو مجردي دل ادم نميسوزه كه عمرش داره تلف ميشه
همش به مرگ فكر نميكنه
هزاران راه و اينده جلو روش ميبينه