یه ماه پیش بیمارستان بستری بودم
بدحال واماده عمل احتمالی
مامانم چن سالی هس درگیر افسردگیه
توبیمارستان دایم کنارم بود و بااینکه حال جسمیم خوب نبود ومن عصبانی ازینکه چراهمش داره درمورد حال خودش حرف میزنه
عصر روز سوم
بهش گفتم بروخونه استراحت کن همسرم امروز پیشم میمونه
قرارشد بابام برام ابمیوه بیاره چون نباید غذامیخوردم فقط مایعات
همسرمم بره شهرمحل کارش
مادرمم تافرداش توخونه استراحت کنه
خدابه رومون خندید ورفتن همسرم کنسل شد
نزدیک شب بود
به بابام گفتم رضایت شخصی بدیم برومامانو ازخونه بردار بریم یه بیمارستان بهترعمل بشم
خدا کنه دختر منم بعداز من ازین تاپیکا نزنه توضیح بده😢
گذاشتی لایک کن
خب
مامانم تلفنشو جواب نمیداد کم کم داشتم نگران میشدم ولی چون همیشه گوشیشو یادش میره سعی میکرد نگران نکنم خودمو
نیم ساعت بعد بابام زنگ زد زارمیزد گف عملتوکنسل کن مامان خوب نیس
وتلفنو قط کزد
فک کزدم تموم کرده
زار میزدم
سرمو ازدستم کشیدم
همسرم به زورگرفته بودمنو ک کاری نکنم
گفتم نکنه از غصه من سکته کرده توخواب
فقط جیغ میزدم
بابامم دیگ جواب تلفن نمیداد
هرجوری بود رضابت دادمو وخودمو رسوندم بیمارستان مامانم
🥺
رسیدم بالاسرش هوشیاری نصف نیمه داش
ولی زنده یود
منودید گریه کرد گف توچرااومدی مگه تو مریض نبودی
گفتم نه خوب شدم مرخصم کزدن(الکی گفتم ک حالش بدترنشه
توچیشدی
سرشو اورد جلوتر گف قرص خوردم میخواستم تمومش کنم
مامان من زنده اس
ولی انگارمن دیگ مردم
هرروز عصر نیم ساعت میخوابم خسته کوفته بدوبدو خودمو میرسونم خونش اگ یه ثانیه دیرجواب بده فک‌میکنم قراره جنازشو ببینم
خودش میگه نمیتونم جلوی خودموبگیرم ممکنه بازم‌خودکشی کنم
عمل منم واجبه ولی نمیتونم برم عمل کنم میترسم تنهاباشه مامانم
کارهرشبم گریه اس
اگ بمیره چی
منم میمیرم
زندگی بدون مامانم برای من هیچ معنایی نداره
هیچکس کنارم نیس
کمکم نمیکنه
من نمیخوام ازدستش بدم
