هیچی. خدایی که بخواد یه جسم باشه که ارزشی نداره. چون اگه جسمی باشه که ببینمش تهش میشه مثل یکی که عاشقشم ولی نمیتونم نهایت عشقمو بهش نشون بدم. چون از درونم خبر نداره
خدایی که میدونم تو تک تک مولکولهای من رو اگاهی داره برام با ارزشه. خدای با عظمت و دست نایافتنی.
اینکه سوالات یا خواسته های دارم بله درسته. ولی خب همین الانم میتونم ازش راهنمایی بخوام. میدونم خودش مسیرمو روشن میکنه.
به هر حال هیچ وقت نمیتونم تجسم خدا رو قبول کنم. چون اونطوری دیگه برام جنبه خدایی نداره