نمیتونم وصف کنم چطور با همه وجود از بابام متنفرم

کتاب سفر به خانه رو بخون، میبخشیش، به چشم پدر نگاش نکن به چشم یه درس ببینش ، ببین قراره چی تو این دنیا یادت بده ، شاید دلیلی باشه زودتر موفق و مستقل بشی

من عمرم تموم شد از بس تو سایت با این مدل کامنتا حرص خوردم 

درک چیزه خوبیه و همینطور عقل بهتره ازش استفاده بشه ک بدونیم چیو کی و کجا بگیم

خدا پدرتو برات ببخشه،ولی میگن پیش مریض از سلامتیت نگو و پیش ندار از داراییت،پیش غمگین از شادیات نگو و....دلش میکنه خدا قهرش میاد و....خواهرانه گفتم دختر قشنگ

میدونی مطالبه گری اولین قدمه ... تو ذهنت حداقل قدر دان نباش تو ذهنت نگو پدر و مادرم تقصیری ندارم فشارروشونه تقصیری ندارن اینجورتربیت شدن ...اونا مقصرن که علی رغم سلامت روان بچه دار شدن یا علی رغم هر مشکل دیگه بچه دار شدن ...پدر و مادرتون رو قربانی شرایط ندون....وقتی ظلم ناپذیر شدی میتونی بچه ظلم ناپذیری تحویل جامعه بدی ...بچه اگر تو خونه مطالبه گری رو یاد نگیره از کی یاد بگیره تو جامعهحق خودشو بگیره؟

حتما سعی کن مستقل بشی که حتی خارج از ازدواج هم ازتون خونه مستقل شدی و بعد حتما خودتو درمان کن ...همه ما زخمه‌ای عمیقی داریم و همه مون به درمان نیاز داریم

وای بسه دیگه حالا من یچی گفتم 

پستای بالا رو بخون 

ریپلای نزنید دیگه منم وضعیتم بهتر از استارتر نیس

میدونم 

ولی پدرم روانی شه دیگه نمیبینه طرف کیه و چیه 

مستقل شدنم باید اجازه بدن بدون اجازه پدر مگه میشه کاری کرد؟ 

واقعا انگیزه ندارم اصلا

راست میگه بنده خدا 

چیز بدی نگفت من که حسم این بود قدر پدرشو بیشتر بدونه 

چند نفر تذکر دادین بس نیست؟ 

همینجوووور ادامه میدن 

ناراحت نباش دختر گل چیز بدی نگفتی 

منم پدرم ادم خوبی نیس 

ولی توی سایت و به بقیه هیچی نگفتم 

همیشه خوبشو برای بقیه تعریف میکنم 

بعدا از پیامم پشیمون شدم میخاستم پاک کنم که نمیشه

برای آینده ت گفتم اگر دانش آموزی خوب درس بخون و خوب کار کن تا بتونی آینده تو تضمین کنی ...موقعیت خوب اجتماعی بدست بیاری احتمال ازدواج موفقت هم بیشتر میشه

اره فقط امیدم درسه

ممنونم عزیزم....کافیه همه ما به مشکلاتمون واقف باشیم مسبب خیلی ازبدبختی هامون خودمون نیستیم ...باید با خودمون مهربونم باشیم و قدیس سازی نکنیم

نه عزیزم تهران نیست ولی داروهاشو میدونم .. آسنترا ۵۰ میخوره و پروپرانول ۲۰ و ولبان..این داروها بشدت آرومش کرد 

پس عزیز دلم در اینصورت و با توجه به اینکه که گفتی حاضر هم نیست برای درمان اقدام کنه فقط و فقط باید تحمل کنی و در کنارش تلاشت رو چند برابر کنی،درس بخونی و مستقل بشی. اگه یه شهر دیگه دانشگاه قبول بشی و از محیط خونه دور بشی خیلی خوبه. ولی اگه میتونی بعد از اتمام امتحانات یه مهارت هم بری یاد بگیری خیلی بهتره برای روز مبادا به دردت میخوره...شما باید به فکر ایجاد درآمد و استقلال باشی وگرنه با توصیفاتی که کردی دو روز دیگه پدرت حتی سر ازدواج کردنت یا سایر تصمیمات سرنوشت ساز زندگیت هم یه بامبول درمیاره و فرصت هات رو میسوزونه. من اگر جای شما بودم از همین حالا سعی میکردم رزومه تحصیلیم رو قوی کنم تا در فرصت مناسب مهاجرت کنم و برای همیشه از محیط و جو سمی که پدرم ایجاد کرده،رها بشم.

مامانت حمایتت میکنه؟ بهرحال مامانت میتونه نقش بسیار موثری داشته باشه و تا حد زیادی رفتار پدرت رو متعادل کنه. من مادرم فوت کرده ولی تا روزی که زنده بود خیلی وقتا جلوی رفتارای زننده پدرم رو می گرفت و مهارش میکرد و خب وقتی فوت کرد عرصه برای جولان دادن بابام بیشتر فراهم شد ولی همون طور که گفتم بعد از مدتی تونستم شرایط رو به نفع خودم تغییر بدم...الان هم مادر شما وظیفشه در مقابل رفتارهای ناشایست و خارج از منطق پدرت،ازت محافظت ‌کنه به خصوص که میگی ازدواجش عاشقانه بوده و انتخاب غلطش باعث حال و روز فعلی شما شده...ما در مقابل انتخابهامون مسئولیم و مادر شما هم با چنین انتخابی و بعد بچه دار شدن از همچه مردی شما رو در معرض آسیب قرار داده...همه انسان ها وقتی دارن همسر انتخاب میکنن باید این نکته رو در نظر بگیرن که یه پدر یا مادر شایسته رو به فرزندان آینده شون مدیون هستند که باید به طور شایسته ادای دین کنن...حالا که مادر شما انتخاب مطلوبی نداشته دست کم الان باید برای صدماتی که شما داری از جانب پدرت متحمل میشی،چاره جویی کنه