با وجود جلوگيري ناخواسته باردارم
روز و شبم شده گريه
هر روز صبح كه پا ميشم به خدا التماس ميكنم سقط بشه
از بارداري خيلي بدم مياد
ار بچه بيشتر
اصلا بچه دوست ندارم
از اول هم نداشتم
از هيچ بچه اي خوشح نمياد
به جز دختر خودم (هيچي براش كم نميذارم و تا الان كه سه سال و نيمشه اصلا باهاش تندي نكردم)
فكر اينكه بخوام دوباره اون روزا رو بگذرونم روانيم ميكنه
شب بيداري
زايمان
واكسن
پمپرز
دندون دراوردن
خواهش ميكنم دعام كنيد سقط بشه
خدانكنه عزيزم اين چ حرفيه ميدونم خيلي سخته خدا بهت صبر زياد بده بتوني از پسش بربياي
منم مثل توام دختر اولم ۴ سالشه دومی ده ماه الانم باردارم
کی برای سقط شدن یه بچه دعا می‌کنه عجب تاپیکی زدی عزیزم
با دقت جلوگیری میکردی
چی بگم ،نمیدونم مصلحت خدا چیه ،منم چندین ساله منتظرم و هنوز خبری نیست
حالا که بارداری برای منم دعا کن مامان بشم 😢
درسته دوتا بچه کوچولو سخته اما حالا که باردار شدی نگه دار ،انشالله خدا بهت بچه سالم و صالح بده
سلام
من شرایط شما رو ۱۲سال پیش وقتی پسرم تقریبا یک سالش بود تجربه کردم . همه سرکوفت زدن چرا مواظب نبودی؟
هیچکس نگفت اشکال نداره کمکت میکنیم ،خودم حالت تهوع داشتم، پسرم از گشنگی گریه میکرد شیشه نمیگرفت حرف وکنایه ها و نگاهای بقیه باعث شد .....
اون موقع مث شما میگفتم حالا چن سال دیگه با آمادگی بهتر به بچه دوم فکر کنم ولی پسرم الان ۱۳سالشه ومن هنوزم میترسم و از اون بدتر عذاب وجدان که تمومی نداره.
دقیقا میفهمم چه حالی داری ولی امیدوارم منصرف بشی
گفتی بعدیو پسر میخواستی
ازکجا معلوم شاید همین الانم یه پسر داری
