حدود چند ماه پیش دعوای خیلییییی بدی باهم کردیم و مث همیشه من سکوت کردم ک خاک برسرم کنن، توی دعوا ب خانوادم توهین کرد ب شوهرم گف از وقتی ک این پاشو گذاشته روی فرش خونم رزق و روزی از توی زندگیم رفته، جفتتون از خونه ام برید بیرون نمیخام ببینمتون، همه پسر داماد میکنن راحت میشن من داماد کردم بدبخت کردم ب شوهرم میگفت ک
ادامه داره
خب
خا
خو خو بذار
کامل بزار خب
چقد بهت گفتم چشم و گوشت رو باز کن دست هرکسی رو نگیر برای ازدواج، خیلی ببخشید بهش گف تو بی،،،،، خا،،، یه ای نمیتونی زنتو مدیریت کنی
من فقط ب شوهرم میگفتم بس کن کش نده دعوا رو
اسی زود باش کلی کار ریخته رو سرم منتظرتم
برگشته ب من میگه مرگه بس کن خیر نبینی از زندگیت 😐😶رفتی براش دعا گرفتی ک اینجوری شده
بچه ها اصلا نمیتونم حرفاشو فراموش کنم ن ادم کینه ایم نه سخت چون همیشه میگم باید ببخشم تا خدا هم از من بگذره و ببخشه
اما این آدمو نمیتونم ببخشم، قبلا صفر تا صد خونه اش رو مرتب میکردم همه جارو اماالان دست ب یه لیوان هم نمیزنم
چرا فرهنگ خانواده هااین مدلی؟ حتمن ما باید دعوایی باشیم باید هردقیقه باشوهرم بحث کنیم اصلا انگار ک ما ارومیم ی سیخ ب همه جای اینا میکنن
شما بودین چجوری کنار میومدین؟؟؟؟؟؟؟
