چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن به اُمید آنکه روزی به کف اوفتد وصالی...
چه جالب است ناز را می کشیم آه را می کشیم انتظار را می کشیم فریاد را می کشیم درد را می کشیم ولی بعد از این همه سال … آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم از هر آنچه که آزارمان می دهد