تجربه زایمان طبیعی خودم و خاطره اون و خیلی تجربیات خوب خودم خانمای باردار بیاید

ساعت ۵تا ۷شب طول کشید که من بستری شم مادر شوهرم و همسرم و مادر خودم باهم و روز بعدش هم خواهر شوهرم اضافه شد بهمون منو فرستادن تو بخش با مادرم وای همین الان هم تایپ میکنم بدنم میلرزه البته اینو در نظر داشته باشید من خیلی ترسو هستم و خودتون رو بامن مقایسه نکیند این صرفا بابت اینه که آخر سر توصیه هامو بهتون بگم چون واسم معجزه کردن

من بستری شدم و از همون لحظه اول واسم یه سری شیاف میزاشتن که نمیدونم چی بود و از ساعت ۱۱شب هم واسم سرم فشار وصل کردن و من ساعت ۳شب کیسه آبم پاره شد و خداروشکر مادرم پیشم بود...درد داشتم اما کم و این وسط من بیشتر استرس داغونم کرده بود نه زایمان...مامای خودم مداوم میومد و یه سری ورزش و بهم میگفت و باهم انجام می‌دادیم که راستش درد رو بیشتر میکرد از ساعت ۵صبح من فقط داد میزدم و گریه میکردم از درد و چون روز تعطیل بود بیشتر از ۵تا ماما مداوم میومدن و منو چک میکردن چون خیلی بی بی فیس هستم فک میکردن من ۱۴یا ۱۵ سالمه و بخاطر همین مدام میومدن و بهم میگفتن گریه نکن عزیزم نفس بکش آروم باش و ازاین حرفا و کم‌کم میکردن ورزش هارو انجام بدم اما هرچقدر منو چک میکردن دهانه رحم از ۲سانت بیشتر نمیشد...چند باری که همسرم و اجازه دادن بیاد منو ببینه بنده خدا صورتش شبیه گچ دیوار بود و همش میگفت از حضرت معصومه کمک بگیر آروم باش قرار نیس این درد همیشگی باشه تموم میشه و از این حرفا 

ساعت ۴ غروب بود من همچنان ۲سانت....یه لحظه ای رسید که دکتر اومد و گفت اکسیژن به بچه نمیرسه و واسم ماسک اکسیژن گذاشتن و دکتر باحالت عصبی گفت گریه کنی بچت میمیره میفهمی اکسیژن بهش نمیرسه و به یه پرستار گفت واسش یه آمپول نمیدونم چی چی بزنید و واسم زدن تت‌ ساعت ۶غروب من تازه به ۴سانت رسید......یکی از ماما ها گفت حالت سجده شو من اون لحظه اینقدر حالم بد بود که همسرم اومده بود من نفهمیده بودم و مامانم میگفت فقط هذیون میگفتی یعنی فاصله دوتا درد رو من از حال میرفتم خیلی سخت بود ساعت ۹بود فک کنم من حس زور داشتم دست خودمم نبود حس میکردم همه جونم داره زور میزنه