نه این که نداشته باشمااا. دارم ولی در حد گرفتن غذای سلف و بلیت رفت و برگشت و اسنپ. به نظرم همین که تا این حد پول دارم هم خوبه اما مثلا هی دوستام میخوان برن کافه من پول ندارم مثلا وقتی میریم اونا دارن پیتزا میخورن و دل منم میخواد اما یه نوشیدنی سفارش میدم که پولش زیاد نشه🥲بعدم بهونه میارم که غذاهاشو دوست ندارمو.. هی بهشون پیشنهاد میدم بریم پارک تو هوای آزاد بشینیم بیشتر کیف میده بعد میگن نه بریم بشینیم همو نگاه کنیم؟خب میریم کافه! یعنی هررر تفریحی که به ذهنشون میرسه پول میخواد🥲منم چیزی نمیتونم بگم چون نمیتونم مجبورشون کنم که.خب اونا پول دارن دوست دارن برن. نمیتونم هم باهاشون نرم چون اون جوری از تنهایی و بیکاری تو خوابگاه افسردگی میگیرم و از دوستام هم دور میشم🥲شما چه جوری میگذرونید؟
خب برید سرکار تایم خالی ک زیاده
منم با دوستام هنین مشکلو دارم
اونا همش تو فکر کافه و رستوران ولی من اصلا پول ندارم بخدا
البته پشت کنکورم
ی دوست پیدا کردم که میتونم جلوش فقیر باشم😂
ما دانشجو بودیم هر کی یه غذا درست میکرد می‌بردیم پارک اینقد می‌چسبید
من هم حقوق آموزش و پرورش رو دارم
و هم در کنارش سرکار میرم
دقیقااا.بعد مثلاتو منو ارزون ترین چیز ۱۱۰ه .منم ۱۱۰تومن دارم. نه تنها باید وانمود کنم اون چیز رو دوست داشتم که خریدم بلکه کارتمم دیگه خالی میشه😂خوابگاهی هستین؟ اگه خوابگاهی باشین واقعا سخته آدم ارتباطشو کم کنه و وقتی دیگران دارن خوش میگذرونن بشینه تو اتاق یا حالا تنها بره بیرون برای همین نمیتونم ارتباطم رو کم کنم.نمیدونم شاید هم مشکل از خودمه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
