پسر داییم از بچگی میگفت دوسم داره
الان ۱۹ سالشه من۱ سالو نیم ازش کوچیکترم
از همون بچگی اگه کسی چیزی بهم میگفت پشتم درمیومد حتا اگه مامانش بود
حواسش بهم بود....
نگاش رفتاراش اصن همچیش...
بعداون فک میکرد من خیلی دختر خوبیم رل ندارم هیچ کار اشتباهی تو زندگیم انجام ندادم خیلی اسب پذیرم...
بعد از خوشم نمیاد تا این حد که تو روش بهش میگفتم ازت متنفرم ولی اون ی لبخند میزد و تو چشمام خیر میشدو هیچی نمیگفت از پیشم میرفت
هستید بقیشو بزارم؟
ار
بگو
منم قراربود عروس خالم بشم جواب منفی دادم پسره دیگه باهام حرف نمیزنه😂
از دستش دادی؟
خب
اگه واست مهم نیس چرا راجبش وقت میذاریو مینویسی
لایک
بعد من سعی کردم که اون فک کنه من رل دارمو اینا
حتا اومد واضح ازم پرسید که رل دارم یا ندارم
من گفتم نه
ولی خوب رفتارام استوریام پروفم... اینا همش نشون میداد که دارم
بعد خلاصه گزشتو گزشت یه چندماهی تا هفته ی پیش سه بار پشت سر هم همو دیدیم روز اولو دوم خیلی جلو خودشو میگرفت نگام نکنه ولی خب خیلی ملوم بود
روز سوم اینقد رفتارش سرد شد اصن نزدیکم نیومد نگام نکرد
حس میکنم ناراحته
یا میخاد فراموشم کنه
خلاصه من دلم براش تنگه خیلی خاستم به خودم بقبولونم که دوسش ندارم
ولی نشد
الان بنظرتون دوسم داشت اصن یا هیجاناتش بود
اصن چرا نیومد هیچوقت بهم بگه دوسم داره درسته من روی خوش بهش نشون نمیدادم ولی بازم..
الان برم نزدیکش؟
فراموشش کنم؟
اصن برم نزدیکش چجوری؟ بهش پیام بدم؟ چون نمیبینمش با وجودی که تو یه شهریم
عاره بگو
تکلیفت با خودت مشخص نیست ها
من ی عشق بچگی داشتم از خودم بزرگتر بود
