من دختر شیطون و زبون درازی بودم اما مامان بابام چون آدم های خیلی حساسی بودن تو تربیت ما زیادروی کردن و باعث شدن یخورده ساکت و بی زبون بزرگ بشیم البته از حقم همیشه دفاع میکنم حالا این مسئله جنبه های مثبت و منفی داشته منفی اینکه تو جامع مخصوصا جا هایی که گروه دختر و پسر باشه چون من ساکتم پسرا یخورده اذیتم کنن مثل دانشگاه بگن انگار دختر طوریش که گاهی دلم میشکنه جنبه مثبت تو فامیل و خانواده دختر خوبی من میدونن و برای ازدواجم اکثرا پیشنهادم میدن منظورم اینکه خیلی من قبول دارن بنظرتون این ویژگی خوبه یا بد