دروغ چرا من واقعا بدم نمیاد با ی پسر خوب و با عرضه آشنا بشم و باهاش تشکیل خانواده بدم.دوست دارم مامان شم...
الان ی عده میگن برو به درس و مهارت برس ولی من تمام طول روز مشغول سخت کار کردنم:(
اما شب ها وایب عجیبی داره
باور کنین اگه ی پسره با عرضه و نزدیک به معیار هام پیدا میکردم.یا حداقل کمی مردانگی و آلفا بودن داخلشون وجود داشت...
خودم میرفتم جلو میگفتم بیا سر خونه زندگیمون:)
اصلا مرد حمایتگری که بشه بهش اتکا کرد وجود نداره.پسرها الان مثل دخترها شدن.نیاز دارن یکی نازشون رو بکشه....
مجبورم رو شخصیت هایی ک وجود خارجی ندارن کراش بزنم.....و خیال پردازی کنم با اونا
کاش ایده آلم وجود داشت....