پسرم کلاس شیشمه پیشنهاد روز معلم بدین

پسرم❤️/اطلاعاتی راجب اجنه دارم که حاصل ۵ سال ارتباطم با یکی که (موکلین مسلمان ارتباط داشت) هست. اونا هرگز دوست ندارن خودشون رو به هر شخصی نشون بدن.اونا مثل انسان ها دانشمند. دکتر.پادشاه و ملکه دارن .اونا هم قشر فقیر و پولدار دارن حتی دارای کاخ و قصر هم هستن. اونا داری طی الارض هستن و میتونن در یک چشم بهم زدن فاصله بین زمین و آسمان سوم رو طی کنن. اونا هرگز دوست ندارن (اجنه.جن) خطاب بشن و باید به اون ها از کلمه (موکل یا از ما بهترون) استفاده کرد. اونها از گذشته. حال و آینده انسان ها خبر دارن.اونا هرگز دوست ندارن رازهای خصوصیشون فاش بشه و در دسترس عموم قرار بگیره و اگر کسی راز اونا رو فاش کنه میفهمن و اذیتش میکنن. اونا هرگز نمیتونن کارهای خدا دادی رو عوض کنن .برای مثال اگر یک انسان از اوناها بخواد که (رنگ چشم یا تغییر قد و و چیزهای خدا دادی رو عوض کنه. قطعا اونا جوابشون منفیه) اونا میتونن با قدرت خودشون به شخصی که اونا رو احضار می‌کنه توی یک آینه (که به اون علم اینه بینی می‌گویند) برای مثال 👈 شخص گمشده. وسیله گمشده آینده گذشته. چهره یک شخص. مکان چند سال گذشته یا حال یا آینده رو نشون بدن .اونا هم جشن عروسی و ازدواج دارن. و میتونن با انسان یا همون( احضار کننده هاشون ازدواج کنن ) بر خلاف تمام مردم که میگن موکلین مسلمان اصلا اذیتی ندارن. باید گفت که جن های مسلمان هم اذیت دارن آنها داری سم هستن. بر خلاف تمام کسانی که میگن سم ندارن. آنها میتونن زندگی یک انسان رو مثبت و یا منفی کنن.دنیای آنها به شدت ترسناک سرد و وحشتناک هست . بهترین گروه موکلین پری ها هستن مسلمان و به شدت زیبا که اصلا آزار و اذیتی ندارن. شخصی که اون هارو احضار میکرد باید ادابش رو هم رعایت میکرد. برای مثال. زمان احضار موکل( لاکی نباید داشته باشه و حتی غسل) و باید چادر مخصوص که پوشیه هست ( دو چشم آنها فقط پیداست مشکی رنگ ) رو بپوشه. وگرنه موکلین احضار نمیشن.انها ب شدت وفا دار هستن بر خلاف انسان ها🙂 موفق

مرد از قِبَلِ حادثه راهی بگشاید/ نامرد به خویش و دگران عرصه کند تنگ/ ای غم چه فسونی تو که چون تیغ کنی تیز/ مرد از تو خورَد صیقل و نامرد زند زنگ

زندگی کوتاهتر از اونیکه بخوای ب اتفاقای گذشته فکر کنی پس حذف کن خاطرات گذشته رو بساز زندگی و آینده رو دوباره جوونه بزن پیشرفت کن موفق شو تو لایق بهترینایی💖

‌قطره، دلش دریا می‌خواست. خیلی وقت بود که به خدا گفته‌بود.هر بار خدا می‌گفت «از قطره تا دریا راهی‌ست طولانی. راهی از رنج و عشق و صبوری. هر قطره را لیاقت دریا شدن نیست.»قطرہ عبور کرد و گذشت. قطره پشت سر گذاشت. قطره ایستاد و منجمد شد. قطره روان شد و راه افتاد. قطره از دست داد و به آسمان رفت. و هر بار، چیزی از رنج و عشق و صبوری آموخت.تا روزی که خدا گفت «امروز، روز توست! روز دریا شدن.» خدا قطره را به دریا رساند. قطره طعم دریا را چشید. طعم دریا شدن را. اما...روزی قطره به خدا گفت «از دریا بزرگ‌تر، آری از دریا بزرگ‌تر هم هست؟» خدا گفت «هست.»قطره گفت «پس من آن را می‌خواهم. بزرگ‌ترین را. بی‌نهایت را.»‌خدا قطره را برداشت و در قلب آدم گذاشت و گفت: «اینجا بی‌نهایت است.»آدم عاشق بود. دنبال کلمه ای می‌گشت تا عشق را توی آن بریزد. اما هیچ کلمه‌ای توان سنگینی عشق را نداشت. آدم همه‌ی عشقش را توی یک قطره ریخت. قطره از قلب عاشق عبور کرد. و وقتی که قطره از چشم عاشق چکید، خدا گفت «حالا تو بی‌نهایتی، زیرا که عکس من در اشک عاشق است :)

اللهم صل علی محمدو آل محمدوعجل فرجهم به حق زینب کبری