انتهای مسیر برهنگی از زبان یک رقاص
«من شهرزاد این راه را آمده‌ام. مسافر تلخ این جاده بوده‌ام. من رقصیده‌ام. وقتی شبها می‌رقصیدم، هیچ چشمی چهره مرا نمی‌دید، دستهایم را نمی‌دید، آگاه شدم، دانستم باید تنم را بپوشانم تا چهره‌ام دیده شود، حرفم شنیده شود.
آگاه شدم که ای زن! وقتی «تنت» را به تماشا گذاشتی، مردان «تنت» را نگاه کردند، برایشان فقط یک «لحظه» است. اما برای زنی که عریان می‌شود، این دیگر لحظه نیست. عمریست که از دست می‌رود.»
کبری سعید با نام هنری شهرزاد، رقاصی بود که با رقصیدن در فیلم معروف «قیصر»، وارد دنیای سینما شد. او تا مدت‌ها نقش رقاص و زنان بدکاره را در فیلم‌ها ایفا می‌کرد. در سال ۵۲ در یک تحول اخلاقی، مسیر زندگی‌اش کاملا عوض شد و علیه برهنگی در سینما شورید
بازی در سینما را کنار گذاشت. چندین مصاحبه از وی وجود دارد که به برهنگی در سینما و فضای فرهنگی کشور اعتراض می‌کند. او ادامه تحصیل داد و چند کتاب شعر نیز چاپ کرد. شهرزاد با حمایت‌های مالی پوری بنایی، به عنوان اولین کارگردان زنِ سینما، فیلم‌هایی با استاندارهای ضدبرهنگی خود ساخت
