ازاینور کارای خونه واشپزی..ازاینور بچه مدرسه ای که باید ب درس وتکالیفش برسی..بچه یکسال ونیمه شیطون وکنجکاو...ک تازه اوج کنجکاوی وجنب وجوششه..ازاونور که هیچ جوره برام قابل هضم نیست وهیج جوره توکتم نمیره..حرفا وتوقعات سر خرمن شوهرمه..امشب حسابی بهش توپیدم..همش سرش تواون گوشی وامونده اشه من دارم ب پسرم املامیگم پسرکوچیکه اومد دکمه ماشین لباسشویی ک درحال خشک کردن بود رو زد..محافظ دارع منتهی انقدسیمیش بزرگه میتونه بکشع بیرون دکمشوبزنه..محافظ قدیمیاس ک دکمه داره..بعدبجای اینک بچع رو بگیره طلب کاره ک چرا محافظ رو قایم نمیکنی یا نمیبری ته کابینت ک نبینه🤬🤬حسابی کفری شدم وخودموخالی کردم..اونم هیچی نگفت
کاش منم شوهر داشتم دلم شوهر خوب میخواد که دوسش داشته باشم اونم منو بخواد
درک میکنم سخته بشین منطقی و آرام با شوهرت صحبت کن
خوب کردی بلکم تلنگر بشه براش
مردا فک میکنن زندگی و بچه ها از غیب سروسامون میگیرن ،فک میکنن زنا ماشینن هی ب همه چی برسن و سخته نشن
کاملا درکت میکنم
بابای من بیشتر گناه داره هم کار میکنه هم خواهرم و نگه میدارم مامانم میره سر کار دوروز نیست پدرم آنقدر مار میکنه کد بانویی شده
تا حد زیادی ش تقصیر خود خانوماست که تو این نقش قربانی باقی میمونن
همه چیز تو زندگی مشترک باید تقسیم بشه نمیشه که بار زندگی به دوش یه نفر باشه
مرداد همه شبیه هم هستن همه سرشون تو گوشیه مگه مرد خوب پیدا میشه ایشالله نیلسون منقرض بشه والله از مردا هیچ خیری ب زنا نمیرسه جز بدبختی
خداقوت بهت مادرامون چطور ما بزرگ کردن شیطون بودیم ب همه چی دست میزدیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
