انگار باعثش من بودم!همش فکر‌میکنم هر انفاقس میفته تقصیر خودمه به زور خودمو مقصر میدونم.دوست دارم‌گریه کنم!احساس میکنم همه بدیا رو دارم در حالی که اینطور نیست ولی خودمو به زور به این وضع سوق میدم!چرا؟علتش چی میتونه باشه؟
منم اینجوریم
ریشه تو کودکی داره
خانواده ها سر هر چیزی سرزنشمون کردن
اما راه درمان رو نمیدونپ چیه
منم همینجوریم هیچ وقت هم درست نشدم
حس میکنم بخاطر مدل رفتاریه ک تو بچگی باهام شده
همیشه وقتی با بچه ها بازی میکردم یکی دیگه خراب کاری میشد میگفتن تقصیر توعه تو باید حواست میبود
خیلی حس بدیه درکت میکنم
گردن گیرت خوبه🥴🥴
احتمالا یجور وسواسه یا یه تله ی روانی از کودکیه برای تشخیص بهتر و درمان باید از رواندرمانگر کمک بگیری ولی بخودت بگو من فقط مسیول اعمال خودم هستم البته منم انسانم ممکنه اشتباه کنم مثل همه ی مردم دیگه ولی دلیل نمیشه که بخودم بگم همه ی بدیها تقصیر منه ازخداو تجاربم کمک میگیرم که دوباره اشتباهی مرتکب نشم ولی اگه شدم که دنیا به اخر نرسیده
حرفاتون کاملا درسته ولی یه چیزی بد جور ناراحتم‌میکنه خیلی خیلی ماراحت میشم گریه میکنم عصبی میشم اروم‌که شدم میندازم گردن خودم.میگم من احتمالا جایی اشتباه کردم این شد اخرش در حالی که کاملا مشخصه اصلا تقصی من نیست و من بی گناهک
این تفکرتو باید تغییر بدی دیگه که من مقصرش نیستم منم آدمم وهم کم تجربه مثل خیلی از ادمای دیگه اشتباه کنم ولی باید ازش تجربه و عبرت بگیرم نه اینکه با سرزنش بی جا زندگی رو بخودم حروم کنم
راستی تو نت و اینستا دیدم رواندرمانگرا یسری راهنماییهایی میکنن میتونی به نگاه بندازی شاید بهتر و بیشتر کمکمت کنه یا اگه شرایط مالیشو داری مستقیما با یه رواندرمانگر صحبت کنی
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
