بچه ها شوهرم گوشیو برداشت برای طلاق به پدرم زنگ بزنه گوشیو ازش گرفتم

هیچکس جای تو نمیتونه نصمیم بگیره عزیزم ، بنظر از عواقب طلاق میترسی خانوادت هم پشتت نیستن ، باید صبر کنی تا برادراش ازدواج کنن و بغهمه حز تو کسی رو نداره

یادگیری یک حرفه هم شروع کن مثلا رنگ مو ، کراتین یا خیاطی که سروکارت با خانوما باشه

تا میتونی خودت سرگرم کن با کار و یادگیری زبان و ورزش توی خونه و دعوت کردن دوستا و خانوادت

به کاراش اهمیت نده غر نزن پیگیرش هم نباش

اونچه که توی دلته بروز نده

دفعه بعدی حرف طلاق زد ترسی از خودت نشون نده 

عزیزم بنظرم اگه دیدی اون چیزایی رو که میخای تا حدودی نه حالا کاملا برات نمیتونه آماده بکن تموم بکن والا گفتن این تموم کردن راحت نیست ولی درکت میکنم میون اون همه ماشا.‌‌..برادر شوهر موندن و خم و راست شدن  حدی داره بگو اگه میخاستی نامرد با خونواده ات باشی ازدواج کردنت برا چی بود ؟؟متاسفانه برادر شوهرات ازدواج نکردن اگه میکردن اون یکی ها جاری ها از دستشون می‌گرفتن میبردن .شما بیشتر بخاطر خانمی  بودنت و مسایل دیگه موندی و اونارو تو این پنج سال تحمل کردی . بعد اگه خواستی تموم کنی عزیزم سنت خوبه ، مستقل بشو ابتدای کار برات سخته ولی پیش پدر و مادرت نرو حتی تونستی شهرتو عوض بکن به یه بهونه ای مثلا ادامه ی تحصیل و یا شغل. 

اتفاقا بذار خانوادت بفهمن

ازحق و حقوقت کوتاه نیا چون پشتوانه نداری 

باید جسور و حک باشی اگر کارتون به دادگاه کشید به قاضی تام مشکلاتت رو بگو و بهش بگو طلاق نمیخوای فقط میخوای یک خونه زندگی جدا از خانواده ش داشته باشی و این حق توعه

تونامزدی ندیدی باهات خوش نیست بیرون نمیبرتت براش ارزش نداری برای چی عروسی کردی فکرکردی بعدش خوب میشه ن الانم فکرمیکنی بچه بیاد میچسبه به زندگی ن عمرا مردی که لجبازه و خودخواه با پیشت خوابیدن و بچه سر به راه بشه .

هروقت شوهرت نیست نیا پایین بگو نمیتونم با حجاب باشم گرمم میشه بگو عرق سوز شدم واسه خودت لباس باز بپوش غذا درست کن فیلم ببین کتاب بخون شوهرتم چیزی گفت با ارامش بگو وقتی بهم اهمیت نمیدی نمیذاری جایی برم نوصله ام سر میره جای اینکه برم قرص اعصاب بخورم بیخیال تو بشم تودمو سرگرم میکنم بده ؟؟ سیاست داشته باش همه اینارم ی شبه نکن مثلا ی روز بگو حمومم نرو دیر برو فردا بگو خونه تمیز میکنم کم کم فقط وقتی شوهرت هست موقع شام برو و بعد ظرفها پیش شوهرت بشسن دیدی اهمیت نمیده بگو بریم بخوابیم اومد اومد نیومد بگه خودت برو سریع بدون حرف برو بالا 

میگم شاید خودت تو رفتار مشکل داری نمیتونی جذب کنی سیاست نداری 

اسی...تحربه به من ثابت کرد وقتی نرهای نامرد نخوان دیگه نمیخوان..شوهر سابق منم همینطور بود اتقدر گستاخ بود که به بابام گفت دخترتو نمیخوام جلو جمع...تو هم اصرار نکن...

منم اوایل که سرد شده بود باهام میکفتم ۳۸سالمه چطور طلاق بگیرم بعدش ازدواج نمیکنم و این حرفا....اما محبور شدم...منم مثل تو میگفتم کاش یه بچه داشتم..اما الان میدونم که بچه هم پدر میخواد هم مادر و این حرف من خودخواهی محض بود....منتظرم که یه ازدواج خوب داشته باشم و از خدا میخوام که یه مردو وارد زندگیم کنه که هر ثانیه شکرش رو بجا بیارم و حق اون نامرد و خواهر عفریتش و دامادشون رو بزاره کف دستشون....زن باید الویت مردش باشه و من نبودم...میدونم عزیزم من درکت میکنم ترس از تنهایی سخته...حتما احساسی هم هستی مثل من....اما اگه خدا برات اینو بخواد تو نمیتونی مانعش بشی...از خدا میخوام هر چی خیر و صلاحته برات رقم بخوره

عزیزم دیروز بود یکی از کاربرا به دیگری می‌گفت سن ۳۵ استخدام آموزش و پرورش شدم . سنت الان خوبه دیر برا هیچ کاری نیست مگه اینکه بازم دست رو دست بذاری بازم پنج سال بگذره . پس کاری بکن این زندگی و دیدگاهش به زن ، به هیچ عنوان خوب و پسندیده نیست من باشم هیچ وقت تحمل نمیکنم ولی اول و آخر تو با وضعیت موجود و اینکه چیکار میتونی بعدا بکنی باید تصمیم بگیری ولی بچه دار نشو اگه خواستی و شرایط مالی تونستی جور بکنی میتونی بعد چن سال یکی بچه سن پایین رو  به سرپرستی و فرزندی قبول بکنی. 

اسی فقط چالش اینه برادرشوعرات زن بگیرن تا حق شوهرتون بزارن کف دستش فک کردی زنای اونا میگن چشم؟

عزیزم تو هرچی بگی بعضیا درکت نمی‌کنند جز کسی که تو این شرایط خودته..

من خودم تو همین نی نی سایت گفتم خسته ام با پدر شوهر زندگی کردن برگشتن گفتن میخواستن قبول نکنی...

بنظرم بزار مشاور بیاد وسط یا یک بزرگتر که مورد اعتماد خودته من خودم وقت مشاور گرفتم چون احساس میکنم شرایط از تحمل من داره خارج میشخ و نمیخوام صبر کنم...صبر زیادی یعنی تحمل کردن یعنی یه عالمه عقده و مریضی تو وجود آدم