بی دلیل یه تهمت خیلی بد به من و پدرم زد با اینکه خیلی خانواده موجهی هستم
گفتم تهمت نزن بیچاره میشی گفت دیگه باهام حرف نزن با اینکه گفتم باشه، بازم زنگ زد به مامانم که آبروی منو ببره گفت به دخترت بگو دیگه حق نداره باهام حرف بزنه دیگه حق نداره بیاد خونمون فردا میره یه جای دیگه یه بلایی سرش میاد میندازید تقصیر ما از این حرفش نفهمیدم چی شد قلبم یه لحظه وایساد ،خیلی دلم سوخت چون اصلا من تا عمرم به نامحرم دستمم نخورده بود نماز شب هم اونموقع میخوندم
دیگه جوابشو ندادم اصلا
اون موقع هر دو ۱۸ سالمون بود من مجرد بودم و اون تازه طلاق گرفته بود ماه رمضون بود دلم بدجوری از حرفاش شکسته بود رفتم بالکن به پهنای صورت اشک ریختم و به آسمون نگاه کردم و گفتم خدایاااا اون دل من شکست و رو تیکه های خونی قلبم راه رفت
گفتم خدایا خودت یه ازدواجی جور کن براش که صد برابر بدتر از قبلیه باشه که بره التماس شوهر اولشو بکنه بعد خندم گرفت از حرف خودم گفتم مگه از اون بدترم داریم ،هیچی ولش کن خودت یه جوری که بهتره تاوان بگیر
چند وقت بعد بهم پیام داد هر چی جوابشو ندادم از پیام رسانای مختلف پیام میداد که بی معرفت دیگه سراغمو نمیگیری محترمانه گفتم خواهشا دست از سر من بردار
ولی از پروفایلش فهمیدم دوباره ازدواج کرده
هستید بقیه شو بگم؟
