نمیدونم قراره بدتر از اینم بشه یا نه ..
هر بار فکر کردم اینجا دیگه تهشِ دوباره بدترش شده که بفهمم هنوز تهش نیست، نمیدونم کِی قراره تموم شه اما دلم میخواد اون روزی که تموم شد و روزای خوب اومد من نباشم، به خاطره این سال‌ها که جز سیاهی رنگی ندیدم بخاطره تموم شبا که تا خودِ صبح یه چشمم اشک بود یه چشمم خون، بخاطره تموم تنهاییام‌ُ غم هایی که تو وجودمه، من نمیخوام روز خوب رو ببینم، چون وقتی که تو اوج سیاهیا با صورتِ خیس دستمو میزاشتم رو قلبمو میگفتم خدایا بسته .. خستم خدایا معجزه‌تو نشونم بده، خدا نداد:) پس دیگه نمیخوام:) حرف از اینکه بگم امید تو دلم مُرده گذشته .. اوضاع ناجور تر از این حرفاست که بشه با ناامیدی تعریفش کرد .. مُردم .. تموم شدم .. نیستم دیگه .. چال کردم خودمو کنارِ آرزوهام.
- اسفندِ ۱۴۰۲ -
