اولین عشقم همسرم بود. تو 26 سالگی عاشقش شدم دقیقا تو روزای خواستگاری. چون سنتی ازدواج کردم. ولی میبینم دوستام چقدر بعد از ازدواج اعصابشون خورد میشه عشق مجردیشونو میبینن
فراموش نکردم
چه فرقی داره فکر کنیم نکنیم چون آدم که کنترل ذهنشون نداره ممکنه با یه آهنگ به یه اتفاق یادش بیاد تو ذهنمون
اولین عشقم شوهرم بود الان هیجی از اون عشق نمونده
عشقم که همسرم بود ولی اگه باهاش ازدواج نمی‌کردم همیشه حسرت می‌خوردم
اون اگه عاشق بود که میگرفت نه اینکه بشه عشق قبلی.برای چی باید بش فکر کرد؟
من دوست پسر نداشتم حتی عاشق هیچ پسرم نشدم شاید از بعضیاشون گذراخوشم میومد بعد چند وقت فراموش میکردم تو سن بلوغ بودم اینطور بود راستش ولی بعضی وقتا به پسرای که ازمم خوششون میومد فکر میکنم فکر آنچنانی نه ها تعجب میکنم از چیم خوششون میومده
من وقتی بهش فکر میکنم خنده ام میگیره فکر میکردم عاشقشم😂😂
ولی عشق واقعیم شوهرم و دخترمه هردوتاشون عشقن
نمیشه گفت فکر نمیکنم.اره بعضی وقتا یادش میوفتم ولی دلم براش تنگ نمیشه.تازه واسه خودمم متاسف میشم چرا اونروزامو الکی گذروندم
