من احساس میکنم داری سعی میکنی دیگران رو به تردید و افسوس بکشونی
همه کامنتهات رو خوندم و حس خوبی به ذهنم نرسید
به نظر نمیاد راجع ب خودت تاپیک زدی بیشتر شبیه بازجو روانشناس داری حرف میزنی
ممنون که خوندید .
نمیشه گفت بازجو
بیشتر میشه گفت کنجکاو .
به نظر من دختر ها ، نسبت به پسر ها ، از رویارویی با احساسات شکست خورده خود خیلی بیشتر وحشت دارند . و حتی در دنیای مجازی هم روراست نیستند ، نه با من حتی با خودشون . شاید غرور علتش باشه و این سد دفاعی ، اگه بشکنه ، زندگی شون رو تحت شعاع قرار بده و احساس خطر می کنند
خب سوال سخت تری پرسیدین.در این حالت که می تونه عالی هم باشه باید عاقلانه پیش رفت شعور وانسانیت پیش گرفت .واین رو یه موهبت در نظر گرفت که برای هر کسی پیش نمی یاد.باید قوی باشه وبتونه یه زندگی جدید بسازه .
منم چهل سالمه . توی جوونی عاشق شدم و بهش نرسیدم و الان هی خدا روشکر میکنم که به دعاهام گوش نکرد 🤣
شوهرم با اختلاف خیلی بهتر از ادمیه که عاشقش بودم
ببین سن خیلی مهمه.... من 18 سالگی عاشق شدم و جوری که جلوی همه وایسادم و حتی تا خودکشی هم پیش رفتم چون فک میکردم دنیا به آخر رسیده.... اما اون فقط توهم عشق بود و یه هوس بچگانه.....و مادرم جلوم وایساد و به هیچ قیمتی راضی نشد اما دو سال بعد که با شوهرم آشنا شدم و تفاوت هاشون رو دیدم عشق واقعی رو فهمیدم.... جوری که الان یادم میوفته خودمو لعن و نفرین میکنم که چقد پدر مادرمو اذیت کردم
اصلا و ابدا بهش فکر نمیکنم. حتی پیش خودم میگم اون همه اشک و حسرت برا اون شخص خیلی زیادی بود. ولی خوب یه سنی رو همه ما عاشق شدیم و این واسه همه اتفاق میوفته
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
