هرچه میخواهد دل تنگت بگو

۱۸🥲از بچگی از جایی که یادم میاد تنها بودم همیشه همه چیو میریختم تو خودم تنهایی گریه میکردم توی ظاهر همه میگفتن چقد دختر شادیه ولی همیشه یه تیکه از قلبم درد میگرف

من دختری نبودم که همیشه بابام پیشم باشه بابام همیشه شهرستان بود عشق و مهر پدری رو درک نکردم دیدی میگن دخترا بابایی ان ولی من نبودم چون بابام نبود🥲همیشه دلم میخواست عاشق یه پسری بشم که بتونه اون عشق و محبتی که از بابام دریافت نکردمو اون بهم بده و دقیقا هم تو رابطم هیچ وقت طعم توجه و محبت رو حس نکردم و بیشتر از همیشه تنهاتر شدم🥲حالا طرفمم فامیله و خودش میدونست وضعیت منو از بچگی

فدات شم عزیزممم🥲میفهمم بی مهری دیدم خیلی سخته چون خودم همیشه حسش میکنم🥲