منم مث شما بودم از بچگی..
تنها آرزومم این بود ک من پیش مرگشون بشم
ولی متاسفانه جفتشون رو از دست دادم توو فاصله ی ۵ سال جفتشونم جوون بودن بابام ۵۳ مامانم ۵۰😭😭😭😭
و بینهااااایت حالم داغونه و اصلا زندگی نمیکنم و فقط روزمو شب میکنمو شب و روز اونم با کلی قرص و دارو ..قرص خواب ک نباشه اصن نمیخوابم
پیر شدم هیچ میلی ب زندگی ندارم هیچ کار مفیدی نمیکنم داغوووون داغوووونممم
هیچوقت خدارو نمیبخشم هیچوقت 😭😭😭😭
ولی تویی ک الان داریشون از بودنشون لذت ببر از ثانیه ب ثانیه اش جدی میگم ثانیه ب ثانیه اش..
بیشتر قدرشونو بدون و هیچ کاری رو نزار واسه بعدا چون بعدا رو هیچکس تضمین نمیکنه
ولی هبچ وقت ب افکارت پر و بال نده و این فکرارو هر جور شده از سرت بیرون کن
با تمام وجودم از صمیم قلبم برات آرزو میکنم گ تا دنیا دنیاست سایه شون بالاسرت باشه عزیزم