شوهرم خیلی رفیق بازه جوری که هر روز باید یه وقتی رو با دوستاش میگذروند
روز جمعه هم بلند شد با دوستاش رفت کوه ماشینو میخاست برام بذاره ولی اونم برد منم دیگه طاقتم سر اومد
اخه چند روز بود پشت سر هم بدون اینکه به ناراحتی من توجه کنه بلند میشد میرفت
منم جمعه بلند شدم رفتم خونه ی مامانم
بعد از ظهر ساعت ۵ زنگ زد بهم چند بار جواب ندادم به گوشی مامانم زنگ زد که اماده شین میام دنبالتون که خواهر و مادرم میخان بیان خونمون
منم گفتم من امشب خونه نمیام
کار خوبی کردی
خوب
خب
لایکم کن
خب
خب
مرد رفیق باز تا اخر عمرش ترک نمیکنه
تا اخر عمرتون همینطور در جنگ و دعوا و کشمش خواهد گذشت . عمرت هدر میشه
گفت چرا گفتم مخام برم جایی اونم گفت حق نداری تا یک ربع دیگه خونه باشی اگر نه دیگه پات به خونه نمیرسه منم گفتم باشه دیگه پام به خونه نمیرسه
گفت بچه رو اماده کن میام میبرمش گفتم بچمو نمیدم گفت بزور میبرمش منم گفتم دادگاه مشخص میکنه بچه با کی باشه گفت دادگاه خود منم
خب..
بعد چند دیقه اومد خونه ی مامانم بچه رو صدا کرد منم گفتم بچمو نمیدم ببری گفت تو کاره ای نیستی و اتیشی شد دیگه مامان بابا فهمیدن و داد و بیداد شروع شد بچه هم ترسید شروع به گریه کرد که با بابا نمیرم
خب
بزور بغلش زد و من و مامان بابا جلوشو گرفتیم زد شیشه های درو شکست
و رفت تو حیاط بعد چن دیقه دوباره اومد که بچه رو بدین بابام گفت اماده شو تو هم برو دیکه کشش نده منم گفتم باشه اماده شدم لباس پوشیدم بچه رو اماده کردم و رفتیم تو ماشین نشستیم یکم رفت تا سر کوچه رسید یهو فرمونو چرخوند و با گاز اومد جلو خونه ی مامانم گفت پیاده شین برین دیگه نمیخام شما رو ما هم بی هیچ حرفی پیاده شدیم که باز شروع به داد و بیداد نکنه و منو بزور پرت نکنه
