بچه ها صبحم این تاپیک رو زدم ، کسایی که تجربه کردن این حس رو ، فراموش کردن؟ اگه کردن چطوری؟ من دیگه آدم سابق نمیشم ، اعتصاب غذا کردم
من از کسی خوشم میومد ،نمیدونم اونم میومد یا نه ، که ازدواج کرده
من شک کرده بودم تو متاهل بودنش
رفتم و پیام دادم
که گفت من ازدواح کردم خیلی خوشبختم وعاشق همسرم هستم
ولی اشتباه کردی نگفتی ،چرا نیومدی ، چرا آخه
والا یک بار میگفتن دیدتت اومده خواستگاری ، یک بار میگفتن معرف
حالا نمیدونم کدوم درست باشه ، ولی به هر حال خواستگار مورد علاقه من بود
دیگه اون ازدواج کرده و خوشبخت شده و متعلق به کس دیگریه
فراموشش کن
چون اونم نفر دیگری داره
متوجه نمیشم چی میگی... خواستگارت بوده؟ بعد چی شده
یک سال پبش خواستگارم بوده
من دوسش داشتم
خانوادم به خاطر شرایطی بدون ابنکه نظر من رو بخوان پاسخ منفی دادن
بعد من خواستگار جدیدی برام اومد ، که شرایطش اوکی بود ، اما هنوز دلم پیش اون اقا بود
شک کرده بودم به متاهل بودنش اما به یقین نرسیدم
گفتم برم بهش بگم که شراطیم اوکی شده و اگه دوباره من رو میخواد بیاد خواستگاری
گفتس که ازدواج کردم
اشتباه کردی بهم نگفتی که دوستم داشتی ، اشتباه کردی
تاپیک قبلت و خوندم ،، اگه بخوام تجربه خودم و بگم قسمت نود درصد زندگی من و محاصره کرد ،واسه هر چیزی تلاش کردم فرمون خدا یه سمت دیگه چرخید ،البته بگم که خیلی جاها به نفعم شد و من خیلی دیر فهمیدم ،،یه آیه هم هست که میگه بعضی چیزا رو واسه خودتون خوب میدونین در حالی که به ضرر شماست ،شما اینو نمی‌دونید و ما تشخیص می‌دیم
من پناه اوردم به شما نی نی سایتی ها
ولی به نظرم یه مدت برم مشاوره بهتره برام
فقط دلم گرفته بود
نمیتونستم به کسی بگم
میهواستم بیام اینجا باهاتون درد و دل کنم
خب اون بنده خدا دوست داشت ازدواج کنه
خانواده من گفتن که دختره ما تصمیم ازدواج نداره
اون از کجا میدونست که من ازش خوشم میاد
کاش نمیگفتم ،به خدا نمیدونستم صد درصد متاهل ، بیست درصد شک به متاهل بودنش کردم
اصلا جا خورد
