من درس میخونم و خیلی جاها وقت کم میارم واسه پسرم یا واسه مخارج درسم گاهی کمتر میرسم چیزی کم نداره ها از نظر خوراکو لباس تفریح ولی هی میگم اگر درسم نبود خیلی بیشتر میتونستم بهش برسم و اصلا بهم وابسته نیست نگرانم ک ازم فاصله بگیره و دیگه دوسم نداشته باشه
نه عذاب وجدان ندارم
وقتی خونه هستم براش وقت میذارم بازی میکنم باهاش و حواسم ب تربیتش هست
توانشو داشته باشی خوبه
من خانه دارم والا کم میدارم تو کار خونه و بچه داری ..
چرا همیشه عذاب وجدان دارم
گاهی کم میارم ولی حواسمم بهش هست مثلا هفته ای سه بار میبرم خانه بازی تایمی ک میزارم خانه بازی میرم کلاس زبان بهش کلی خوش میگذره امروز پنج شش نبودم اومدم استراحت نکرده بردمش بیرون بعدش اومدم عصرونشو دادم یکم دنبال بازی کردم ولی گاهی اصلا حوصلشو ندارم
قبلا فکرم مثه تو بود. حتی میخواستم کنکور بخونم برا پزشکی ولی دیدم کنکور بخوام بخونم بچه هام خیلی ادیت میشن. برا همین ربتم پیاامنور و مترجمی زران میخونم. دیگ. کلاسامم مجازی ان فقط میرم امتحان میدم
نه اتفاقا وقتی از سرکار برمیگردم چون میترسم در حقش اهمال بشع براش خیلی وقت میذارم پسرمم به شدت به من وابسته ست منم که زندگیم اونه
نه چون هر کاری میکنم به خاطر خوش حالی و رفاه اون انجام میدم و تایمهایی هم که خونم سعی میکنم جبران کنم
من هم دانشجو بودم و هم شاغل
به خاطر عذاب وجدان قید کارم را زدم با اینکه از همه نظر خوب بود شرایطش. الانم فقط صبحها ساعت پنج تا وقتی از خواب بیدار بشه میتونم به درسم برسم بعدش همش بچه
من چن سال این حس اذیتم میکرد. در حالی که میدونستم منطقی نیس.
خودمونیم دیگه خانه دارا چیکار میکنن که ما نمیکنیم، چن برابر بهتر ازوناییم، چون وقت باقی موندمونو خالص و مخلص برای بچه میذاریم. چون همین وجدان نیرو محرکه میشه. وچون خودمونو مدیون بچه میدونیم باحوصله تریم و صبورتریم، خوش اخلاق تریم.
من الان که هشت سالشه فهمیدم بیش ازحد خودمو اذیت کردم، عذاب وجدان خصلت ذاتی خودم بوده. چون بشدت وجدان گرام
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
