خالی از حجت نمی ماند زمین

اي اميد آخرين فاطمه

اي نگار دلنشين فاطمه

کي بگيري انتقام فاطمه

پرکني عالم زنام فاطمه

فاطمه آن علت کل وجود

منتظر باشد به آن روي کبود

کي ز رويش رنگ نيلي مي بري

کي زدلها داغ سيلي مي بري

آوري کي بهر آن مادر دوا

کي دهي بشکسته پهلو را شفا

مادرت غم ديده و دل بيقرار

مي کشد بهر ظهورت انتظار

قد کمان جويد تو را آن مام پاک

گرچه جسم اطهرش غلتد بخاک

عالم هستي فداي خال تو

فاطمه در کوچه ها دنبال تو

شیعیان رسم تشیّع این نبود            

باید این زنگار غفلت را زدود

شیعه ای؟ سنگین چرا گوشّت شده؟   

 عهد و پیمانت فراموشت شده

در ازل با او تو پیمان بسته ای                

پس چرا پیمان خود بشکسته ای

شیعه مولای خودت را یاد کن                   

از غم هجران او فریاد کن

هیچ دانی حال مولا چون بّود                      

دیده اش گریان و قلبش خون بوّد

هیچ می دانی که قلبش خسته است        

پشت او از بار غم بشکسته است

از پس پرده نمی آید برون                   

دوستانش اندک و دشمن فزون

او که ارباب تمام عالم است               

من بمیرم سر به زانوی غم است

او که از سوی خدا حجت بوّد                        

رهسپار وادی غربت بوّد

گرچه موعود تمام انبیاست،                     

افتخار انبیا و اولیاست،

لیک اکنون ساکن صحرا شده                     

بی کس و بی یاور و تنها شده

داغدار زینب کبرا بود                              

اشکبار غصه ی زهرا بود

مانده خون جدّ او بی انتقام                   

ذوالفقارش هم کماکان در نیام

هیچ معصومی چنین مضطر نگشت             

همچو مهدی دیدگانش تر نگشت

این بلا را هیچ پیغمبر ندید                          

این مصیبت را فقط مهدی خرید

شیعیان! مهدی غریب و بی کس است    

جان مولا معصیت دیگر بس است

شیعیان! بس نیست غفلت هایمان!؟      

غربت و تنهایی مولایمان

ما زخود مولای خود رانده ایم                      

از امام خویش غافل مانده ایم

گرچه از یُمن وجودش زنده ایم                   

قلب او را بارها سوزانده ایم

دست مهدی بسته از رفتار ماست             

قفل زندانش همین کردار ماست

ما عبید و عبد دنیا گشته ایم              

غافل از مهدی زهرا گشته ایم....

بی خبر از غصه مولا شدیم                      

جملگی سرگرم این دنیا شدیم

از دعا بهر فرج غافل شدیم                  

سخت مشغول ره باطل شدیم!

ای که داری ادعای بندگی                       

پاسخی داری به جز شرمندگی

غافلی از غربت مهدی اگر                      

گشته ای کوفی نداری خود خبر

غفلت از مولای خوبان تا به کی؟             

این چنین مبهوت و حیران تا به کی؟

ای که از آل عبا دم می زنی                   

دم زمهدی پس چرا کم می زنی

چرا ناراحت میشی عزیزم ببخشید

مهدی زهرا حسینی دیگرست             

آخرین معصوم نسل حیدر است

غیبت او کربلایی دیگر است            

بهر شیعه ابتلایی دیگر است

کلّ عرض کربلا یعنی همین             

خالی از حجت نمی ماند زمین!

شیعان « هل من معین » آید به گوش        

بشنوید ای حق پرستان این سروش

کیست مهدی را کنون یاری کند                 

از امام خود طرفداری کند

کو بُریر و کو زهیر و کو حبیب                       

تا نماند مهدی زهرا غریب

کو ابوفاضل علمدار شهید                           

سیصد و اندی صحابی رشید

عون و جعفر، اهل ولا و درد، کیست؟          

اندر این وادی غربت، مرد کیست؟

صبح عاشوراست، دین باور شوید                

بر امام عصر خود، یاور شوید

اسب های رزمتان را زین کنید                   

کوچه های شهر را آذین کنید

می رسد از  ره ولیّ کردگار                        

وارث حیدر، به دستش ذوالفقار

ترس نداره که😂😂

چقدر خوشگی