ک همسرم منو نمیخاد.و این وابستگی و علاقه یک طرفه اس.تحمل دوری و حرف نزدن رو داره.ب طلاق فکر میکنه و حرفشو میزنه.چجوری بپذیرم ک نمیخاد منو.چجوری اروم و قوی باشم.سعی میکنم ولی یهو میبینم دارم زار زار اشک میریزم
تصور کن از شرش خلاص شدی
و داری شادمان زندگی را ادامه میدی
این تصور توئه یا خودش هم اقرار کرده؟ تا حالا در مورد این موضوع با هم صحبت کردید؟
هر کاری میخام بکنم یاد خاطره های مشترک میفتم
اشکال نداره هرچقد دوسداری گریه کن گریه کردن یه مرحله از پذیرشه بعد از یه مدت دیگه واست مهم نیست یه جوری انگار سر میشی سختش یک ماه اول جداییه بعد از اون کم کم همه چیز محو میشه
دوست عزیز بهتره به یه مشاوره مراجعه کنید روزایه سختیه بلاخره میگذره ولی ایشالا دفعه بعدی آدم درست رو انتخاب کن .
درضمن مردا اگه ازکسی که دوسش دارن مطمئن بشن که همه جوره وابستن. رفتارشون خیلی باهاش بد میشه تو خلوت خودت هرکاری میکنی بکن ولی جلو روش محکم و قوی باش یه جوری رفتار کن که اصلا واست مهم نیست بزار باور کنه که تو بدون اونم میتونی دووم بیاری مردا از زنای ضعیف و وابسته خوششون نمیاد واسه همین سگ محلش میکنن .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
