طول روز ک همش خوابم از لحاف اصلاااا جدا نمیشم
خیلی میخابم از ۲۴ ساعت ۱۵ ساعتشو خواب
همشم تو اتاقمم. با کسی ارتباط خاصی ندارم فق خانوادمو میبینم و بچهای دانشگا. البته الا ک دانشگا شرو شده کمتر خوابم خب ولی تو دانشگا هم حوصله هیچکیو هیچیو ندارم و بیحال و فراریم از جمع و گپ . حتی امروز دوستمم متوجه شده بود یطوریم هس با کسی حرف نمیزنم.
هدفی هم ندارم و حتی نمیدونم برا چی دارج زندگی میکنم بعضی وقتا دلم گرم میشه میرم تو فاز معنویت و اینا حالم بهتر میشه ولی بعد دوباره همینطور میشم.
خیلی داغونم اصن نمیدونم چطوری توصیف کنم بگم الا بگی میزنم زیر گریه . فق گریه
