سلام دخترا.من ده ساله متاهلم.خانواده ی همسرم ازهمون اول سردبودن باهام.خونمونم تویه حیاطیم به اسممونه ساختموناجداست.شوهرم برای کارراه دورمیره اکثرااوقات مثلاچندماه یه بارمیادفعلانمیتونم برم پیشش هزینه هابالاست.مادرشوهرپدرشوهرم آدمای ساده ودهن بینی هستن مادرشوهرم خیلی زیادبدعروسارواینوراونورمیگه همه فکرمیکنن سادست ولی من دلم میشکنه ازکاراشون مخصوصاپدرشوهره که هی خودشوترش میکنه مخصوصااین اواخرکه سریه موضوعی به پدرم فحش دادازاونموقع نرفتم خونشون باهاشون قهرشدم دختراشم آدمواصلانمیپرسن تاوقتی میری خونه ی مادرشون خوبن ولی وقتی نمیری اصلانمیگن زنداداشمون یه حالی بپرسیم خودشم تحصیلکرده ان.ماحیاطمون مشترکه مجبورم شوهرم رفتنی ماشینوبذارم توحیاط که اینجوری چشم توچشم میشیم ومن احساس حقارت دست میده که چرااومدم خونه به نامم کردن اونم مجبورشدن البته میخواستن بخاطرمشکل مالی طلاق نیگیریم شوهرمم مثل یه فرشته مهربون وپشتمه خلاصه پنجشنبه هادختراوعروسای دیگه جمع میشن از۴تاجاری فقط بایکی ارتباط دارن دوتاش دورن دوتام نزدیکیم اوناهم تقریباقهرن باهاشون من حرصم میگیره وخیلی اذیت میشم وغمم میادازبیتفاوتیشون ناراحت میشم بنظرتون من چطوررفتارکنم وقتی شوهرم خونه هست مشکلی نیست ولی وقتی تنهام نمیدونم چیکارکنم خانوادم هستن وخیلی وقتامیرم اونجاولی میخوام لج کنم همیشه خونم بمونم چون اوناکیف میکنن وقتی میرم خونه ی بابام بنظرتون باهاشون چیکارکنم کلاقطع رابطه کنم یاآشتی کنم اینم بگم کلاتنش زیاددرمیارن اصلاعروس به هیجاشون نیست خیلی سردن وقتی گلایه میکنی هم به یه ورشونه ولی وقتی پیششونی میگن میخندن خوبن ولی وقتی نیستی انگارنیستی کلانمیگن ببینیم کجاست بی معرفتن😑
اگه ازدواج کردی نمیدونم اگه نه فقط دوستی قط کن
وا زندگی خودتو بکن
بهتره که تا وقتی هستی باهاتن وقتی نیستی پیگیر نیستن
اگه دائم سرشون تو زندگیت بود خوب بود؟
تو هم مثل خودشون
نرو نیان زندگی خودت رو بکن
اینکه کاریت ندارن بده ؟؟
وقتی با همسرت میری خوش بگذرون
وقتی همسرت نیست به کارات برس و برات مهم نباشه
ببین تو فامیل با کی جر دارن
با اون رفیق شو و رفت و آمد کن
ماهم وقتی زنداداشام بیان تو جمعمون میگیم میخندیم وقتی نیان نمیگیم بیان
فک میکنیم شاید راحت نیستن یا دوس ندارن اجبار نکنیم
شخصا من دوس ندارم وقتی شوهرم نیس مادر شوهرم دعوت کنه
قبلا میکرد غیر مستقیم فهموندم
به نطرم تو هنوز دنبال محبتشونی برا همینه داری رنج میکشی
با احترام باش باهاشون
اونا و وارهای بدشدنو به خدا بسپار
و فقط و ففط وقتایی که از ته دل بخاطر دل خودت میخوای برو پیششون .تینطور دیگه نمیسوزی که چرا دوسم ندارن
خوب تو هم دوسشون نداشته باش مثل یه همسایه برخورد کن
منم خونه مادرشوهرم میکشم چی میگی
نه بدنیست ولی اصلانمیپرسن آخه.بعدشم پدرشوهرم یجوریه بارومیکنی مادرشوهرم تاحالایه بارنگفته پاشویه باربیاخونمون شوهرت نیست هیچ محبتی نمیکنن دختراشم تاوقتی هستیی باهات حرف میزنن رفتی خونت صدسالم نیای نمیپرسنت خب من چیکاردارم همچین آدمایی رو
به نطرم کارشون درسته .یعنی ایرادی نیست که تا نیستی دنبالت نمیان
چون شاید ارتباطو به خودتون سپردن و مدیریت رابطه رو
اینطور بهتره به تفع شماست
مادرشوهر من یه زمانی خیلی سراغ میگرفت و من اذیت میشدم این حس بهم دست میداد به زور میخواد بکشونه خونشون
الان مثل اقوام شما شده خیلی راحتترم
