نمی‌خوام خودکشی کنم
ولی نمیخوامم زندگی کنم
درد و رنج و بیماری نمی‌خوام
از اون دعاهایی ک حاجت میگیری
مثلاً ۴۰روزه جواب بده
و تو این ۴۰روز خودمو آماده کنم برای مردن
هیچی برام خوب نیست
حتی غذاها هم برام مزه ندارن
کسی درکم نمیکنه
در واقع همه نصیحت میکنن
ولی کسی ب من اهمیت نمیده
یکی نمیاد بگه آره با این شرایط فعلا حق با توه
مگه چته اینقدر نامیدی
با تمام وجود میفهممت
خدا شاهده من از ته قلبم اینو میگم
زندگی معنی نداره
همش بحثه
ی شب خوب ده شب خراب
دلم میخواد برم آماده شم برای مردن
اولش کل نمازهایی ک مونده رو بخونم
بعدش پول اون روزها های قضا رو بدم
از چند نفری ک میدونم حلالیت بگیرم
ب جا اونایی ک شاید غفلت کردم و ناراحت کردم صدقه بدم
بعدش همه ی کسایی ک دوستشون دارمو برای بار آخر ببینم
بعدش تموم شم
میدونم گوشیم میمونه
میدونم بالاخره خونده میشه
اینجا می‌نویسم
برای همتون
برای همتون ک داشتم دست و پا میزدم و کمک میخواستم
همتون گفتین زندگی همینه
همتون گفتین باید بگذره
همتون گفتین اینم ی دوره از زندگیه
همتون گفتین خیلیا اینم ندارن
گفتین ناشکری نکن
یکیتون نشستین باهام حرف بزنین
همتون همیشه خواستین من عاقل باشم
همتون هر چی شد بهم فشار آوردین و بعدش گفتین زوری ک نبود خودت خواستی
هنوز نمیدونم میتونم ببخشمتون یا ن
ولی تورو خدا دیگه این کارو نکنین
دیگه یکی دیگه رو نابود نکنین
دلم مهمونی میخواد
دلم بیرون رفتن با دوستامو میخواد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
