خانوما بیاین دلم خیلی پره

اره باید توبرنامم بذارم حس میکنم بیش فعاله .هرچند تو اینترنت زده بود برای تشخیص بیش فعالی از ۶ سال باید اقدام کرد

عزیزم شما تو شرایط من بودی ک زود قضاوت میکنی.بعد از مرگم میخوام بچه هامو بسپارم دست کسایی ک مثل شماهستن و فک میکنن دایه دلسوز تر از مادرن و دائم با حرفاشون و کاراشون ب مادر حس ناکافی بودن و عذاب وجدان میدن

شاید اونا بهتراز من بتونن بچه هامو بزرگ کنن.از نظر اونا منکه لیاقت مادری ندارم🤷‍♀️

اره دقیقا ولی چون عادتشون دادم ب خوب بودن دیگ هیچ کس خود منو نمیبینه فقط توقعاتشون از منو میبینن.همین امشب شوهرم میگفت بعضی وقتا همینجوری الکی اشپزی میکنی تنوع نمیدی ب غذاهات فقط ی چیزی سرهم میکنس ک از سرخودت واکرده باشی همینه ک بچه کم غذا شده و داره لاغر میشه

میخواستم بگم لامصب منو میبینی؟شکمم و میبینی؟حال داغون و هرشب هرشب کابوس دیدن منو میبینی؟خونه زندگیو میبینی ک ی تنه دارم خونه تکونی میکنم ؟خودتو میبینی ک مریضی و دارم پرستاریتو میکنم؟اوضاع مالیو میبینی ک دارم مخارج و مدیریت میکنم و همش ب فکرم چطوری زندگیو پیش ببریم چطوری قرضارو بدیم و چیکار کنیم هزینه ها کمترشه؟حالا ی وقتایی غذا اونجور ک باید نیست فوری صدات درمیاد ک این چ غذاییه درست کردی؟

همش دوست داره بقیه رو اذیت کنه.ی کاری ک‌میدونه اذیتت میکنه بهش میگی نکن دوباره انجام میده و میخنده.بازی بقیه رو بهم میریزه.دائم درحال بپر بپر و بدو بدوعه.ولی خب تمرکز داره.زود یاد میگیره.ی بازی ک دوست داشته باشه میشینه انجام میده این نیست ک وسطش ولش کنه.مسولیت پذیره

دارم سعی میکنم شل کنم ولی میدونی انگار تو خونمه تا میام یکم بیخیال بشم دوباره میبینم دارم سر ی موضوعی ب خودم سخت میگیرم.انگار عادت کردم برای همه صدم رو بذارم تا بقیه رو مجاب کنم دوسم داشته باشن.همین امشب ک داشتم دعا میکردم خدا جونمو بگیره داشتم ب خدا میگفتم من تو زندگیم ب درد هیچ کس نخوردم.بعدش ی خودم اومدم دیدم هنوطم زندگیم بسته ب رضایت اطرافیان از خودمه .حس میکنم بدون احساس رضایت بقیه از خودم.من هیچی نیستم و اصلا نباید وجود داشته باشم

ممنونم عزیزم از توضیحتون.چشم سعی میکنم